هنوز زيست شناسان به حقيقت اسرار بدن انسان پی نبرده اند و نام کتابش را که در اين زمينه نوشته، «انسان موجود ناشناخته» گذاشته است. و اينجاست که بايد اعتراف کنيم قبل از هر چيز وجود خود انسان نشانه ای بزرگ از عظمت خداوند است.
شناخت خويشتن
يکی از نشانه های مهم علم و حکمت و تدبير پروردگار آفرينش انسان است که شناخت او موجب شناخت خالق و آفريننده اش می باشد.
قال علی عليه‌السلام: مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّه (١)، هر کس خودش را شناخت خدايش را شناخته است.
عَجِبْتُ لِمَنْ يَجْهَلُ نَفْسَهُ كَيْفَ يَعْرِفُ رَبَّه (٢)، تعجب دارم از کسی که خودش را نشناخته چگونه خدايش را می شناسد.
مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدِ انْتَهَى إِلَى غَايَةِ كُلِّ مَعْرِفَةٍ وَ عِلْم (٣)، هر کس خودش را شناخت به تحقيق به هر شناخت و علمی رسيده است.
مَعْرِفَةُ النَّفْسِ أَنْفَعُ الْمَعَارِف (٤)، شناخت نفس بهترين شناختها است.
عَجِبْتُ لِمَنْ يَنْشُدُ ضَالَّتَهُ وَ قَدْ أَضَلَّ نَفْسَهُ فَلَا يَطْلُبُهَا (٥)، در شگفتم از کسی که دنبال گمشده اش می گردد در حالی که خودش را گم کرده و آنرا طلب نمی کند.
در اين بخش به گوشه ای از ابعاد وجود اين موجود اسرارآميز (انسان) اشاره می کنيم تا بياری خدا زمينه ای برای معرفت پروردگار که آفريننده اين همه اسرار است پديد آيد.
__________________
(١) الی (٥) ـ غرر و درر، واژه عرف.
