درس الروضة البهیة (بخش ۱) (الطهارة - الخمس)

جلسه ۱: نکات مقدماتی

 
۱

خطبه

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین المعصومین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین.

۲

نکات مقدماتی

پیش از شروع بحث ضروری است به مناسبت این که کتاب حاضر اولین کتابی است که در حوزه فقه نیمه استدلالی در حوزه‌ها تدریس می‌شود و کتابی است که مربوط به شهید اول و شهید ثانی است، نکاتی در مورد مؤلف کتاب (شهید اول) و شارح کتاب (شهید ثانی) و اصل کتاب و اهداف آموزشی این کتاب بصورت مقدمه مطرح شود.

۱) شیوه برخی از کتب بصورت مزجی است. به عنوان نمونه کتاب سیوطی، کتابی مزجی است. مصنف کتاب، ابن مالک است و شارح سیوطی است و متن بصورت مزجی است. به این معنا که اشعار ابن مالک در عبارات شارح گنجانده می‌شود و در متن شارح قرار گرفته است. در کتاب لمعه نیز چنین است. متنی که شهید اول تألیف کرده است در خلال متن شهید ثانی است.

نکاتی پیرامون شهید اول:

۲) معرفی شهید اول:

ابوعبدالله شمس الدین محمد بن مکی بن محمد، معروف به شهید و شهید اول است. بصورت غالبی زمانی که در زبان گفتاری یا نوشتاری علما، شهید مطرح می‌شود به معنای شهید اول است گرچه گاها با توجه به قرائن شهید ثانی مقصود می‌شود.

مرحوم شهید اول در شهر جزین واقع در جبل عامل (لبنان) در سال ۷۳۴ قمری است.

لقب شهید اول، امام الفقه است. به دلیل خبره بودن مرحوم شهید اول در فقه این لقب به او داده شده است.

۳) معرفی تألیفات شهید اول:

مرحوم شهید اول کتب بسیاری تألیف نموده است که کتاب حاضر به نام اللمعة الدمشقیه است. یکی دیگر از تألیفات وی، الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة است که مرحوم شهید ثانی از آن به الدورس یاد می‌فرماید. کتب دیگر شهید اول به نام‌های الذکری و البیان است. سه کتاب اخیر (الدروس و الذکری و البیان) در اوائل کتاب روضة البهیة، شهید ثانی به دفعات از این کتب نام می‌برد.

کتب دیگر مرحوم شهید اول عبارتند از: غایة المراد، حاشیه شرح ارشاد، حاشیه قواعد علامه و....

۴) وفات شهید اول

شهید اول در روز پنجشنبه، ۹ جمادی الاولی ۷۸۶ قمری به شهادت رسید. سال پایانی عمر خود را در حبس بوده است و پس از تحمل یک سال زندان در قلعه شام به شهادت می‌رسد.

جسد مبارک شهید اول به دار کشیده شد و مورد سنگسار قرار گرفت.

۵) توضیح پیرامون نحوه نگارش کتاب لمعه:

برخی معتقدند که مرحوم شهید اول کتاب لمعه را در ایام حبس در مدت ۷ روز در حالی که از منابع فقهی تنها کتاب المختصر النافع در نزدش حاضر بود، نگاشته است. اما عده‌ای این نظریه را نپذیرفته و اعتقاد دارند که این کتاب چهار سال پیش از شهادت شهید اول، نگاشته شده است.

متن شهید اول و بالطبع شارح به روش ذیل ترتیب یافته است.

ابتدا احکام را ذکر می‌کند و پس از آن مسائل مربوط به احکام را ذکر می‌کند و در مرحله بعد مستحبات و مکروهات ذکر می‌شود.

بنای مرحوم شهید اول بر آن است که نظریات مشهور و اهم مسائل را ذکر کند. به این دلیل است که متن شهید اول بصورت یک جزوه است.

۶) علت تألیف کتاب لمعه:

برخی معتقدند کتاب لمعه به درخواست فردی به نام شمس الدین محمد آوی (از نزدیکان سلطان علی بن مؤید از سلاطین سربداران خراسان) نگاشته شده است.

شمس الدین محمد آوی این کتاب را درخواست نموده این کتاب را تألیف نماید تا مرجع احکام فقهی و مسائل حکومتی به نظر شیعه وجود داشته باشد و بتواند بر اساس آن عمل کند.

مرحوم شهید اول در مقدمه به این نکته اشاره می‌کند. ایشان از شمس الدین محمد آوی به بعض الدیانین تعبیر می‌فرماید. در انتهای کتاب از شمس الدین محمد آوی به بعض طلاب تعبیر می‌کند.

نکاتی پیرامون شهید ثانی:

۱) نام شهید ثانی:

شیخ زین الدین بن علی بن احمد العاملی جبعی. جبع نام روستایی است که شهید ثانی در آن متولد شده است. جبع از روستاهای جبل عامل در لبنان است.

۲) ولادت شهید ثانی:

ایشان در ۱۳ شوال ۹۱۱ قمری متولد شدند. فاصله زندگانی شهید ثانی با شهید اول ۱۷۷ سال می‌باشد.

۳) فرزند شهید ثانی:

مرحوم شهید ثانی فرزندی به نام ابومنصور جمال الدین حسن دارد که کتاب معالم الاصول را نگاشته است.

۴) شهید ثانی در کلام دیگران:

مرحوم خوانساری (مؤلف کتاب روضات الجنات) در خصوص ایشان می‌فرماید: تا کنون در جمع دانشمندان بزرگ شیعه کسی را به یاد ندارم که از لحاظ شکوه شخصیت، سعه صدر، خوش فهمی، حسن سلیقه، داشتن نظم و برنامه تحصیلی، کثرت اساتید، ظرافت طبع، معنویت سخن، پختگی، بی‌نقص بودن آثار علمی به پای او (شهید ثانی) برسد. بلکه این استاد بزرگوار در تخلق به اخلاق الاهی و قرب منزلت چنان می‌نماید که تالی تلو (نزدیک به) معصوم است.

۵) وفات شهید ثانی:

برخی سال ۹۶۶ قمری و برخی دیگر سال ۹۶۵ قمری را برای شهادت شهید ثانی ذکر کرده‌اند.

۶) تألیفات شهید ثانی:

کتب متعددی از مرحوم شهید ثانی به جای مانده است.

منیة المرید فی أدب المفید و المستفید، مسالک الافهام فی شرح شرایع الاسلام. شرایع الاسلام کتاب محقق حلی است که شهید ثانی شرح کرده.

تا ۵۰ اثر برای شهید ثانی بیان شده است.

۷) شهادت شهید ثانی:

دو شخص از اهالی جبع برای قضاوت به شهید ثانی مراجعه می‌کنند. شخص محکوم از قضاوت شهید ثانی ناراحت شده و به قاضی شهر صیدا رجوع می‌کند و شیعه بودن شهید ثانی را بیان می‌کند. قاضی صیدا نیز این مطلب را به سلطان سلیم، حاکم روم عثمانی گزارش می‌کند. حاکم روم عثمانی، فردی را برای دستگیری شهید ثانی مأمور می‌کند اما موفق به دستگیری نمی‌کند. سلطان سلیم، وزیر خود (رستم پاشا) را مأمور زنده دستگیر کردن شهید ثانی می‌کند. وزیر در مسیر حج، شهید ثانی را دستگیر می‌کند اما سر شهید ثانی را از بدن جدا می‌کند. سلطان سلیم به این دلیل وزیر را توبیخ می‌کند. با تلاش سید عبدالرحیم عباسی، وزیر (رستم پاشا) توسط سلطان محاکمه و به مرگ محکوم می‌شود.

بر اساس نقل‌های تاریخی، جسد مبارک شهید ثانی، سه روز در زمین باقی می‌ماند و پس از آن بدن را به دریا می‌اندازند.

۸) توضیح در خصوص کتاب روضة البهیة

کتاب روضة حدود ۱۰۰ شرح و حاشیه دارد.

شرح به این معنا است که مطلبی که در اصل کتاب بیان شده است، توضیح داده شود. البته ممکن است گاها مطالب دیگر و یا نقد‌هایی بیان شود لکن هدف اصلی شرح، توضیح مطلبی است که بیان شده است. اما هدف اصلی حاشیه، بیان نقد و نکات و لطایف است. از این روی در حاشیه خیلی توضیح مطلب بیان نمی‌شود.

۳

اهداف آموزشی

تبیین اهمیت اهداف آموزشی:

برای تحصیل موفق لازم است که اهداف آموزشی مورد نظر قرار گیرد. زمانی که اهداف آموزش مشخص شود، محصلین و مدرسین دریافت می‌کنند که باید چگونه درس بگویند و بخوانند.

در دوره حاضر، پاسخ به مسائل شرعی داده نمی‌شود. ممکن است که پاسخی در خصوص حکمی بیان شود اما باید دانست که آنچه در این دوره بیان می‌شود بر اساس مبنا است و نظر مراجع تقلید نیست. علت این که در دوره حاضر به سوالات شرعی پاسخ داده نمی‌شود آن است که بیان نظرات مراجع از اهداف آموزشی لمعه نیست.

اهداف آموزشی:

برخی از امور از حساسیت بسزایی برخوردار هستند که در ادامه بیان می‌شود.

۱) متن: متن کتاب از اموری است که مهم می‌باشد. زمانی که مطلب فقهی بازگو می‌شود، تنها بازگو کردن مطلب مهم نیست بلکه علاوه بر آن، مهم است که فهمیده شود فلان مطلب برخاسته از چه متنی است. علاوه بر متن، استخراج مطالب از متن و صحیح خوانی متن نیز مهم می‌باشد. زیرا یک طلبه تا پایان عمر در دروس اساتید شرکت نمی‌کند تا با بیان استاد مطالب را فهم کند بلکه پس از گذشت مراحلی باید خود به کتب مراجعه کند و مطالب را از متن استخراج کند.

۲) مفهوم شناسی: مقصود از مفهوم شناسی آن است که در خلال خواندن متن، واژگانی وجود دارد که باید فهم عمیق نسبت به آن پیدا کرد. به عنوان نمونه شاگرد به استاد می‌گوید: برای درس جزوه بنویسم یا نیازی نیست؟ استاد در پاسخ می‌گوید: اگر جزوه نوشته نشود، درس نخواندی.

به استاد دیگر مراجعه و این سوال را مطرح می‌کند. استاد دوم می‌گوید: هیچ نیازی به نگارش جزوه نیست.

شاگرد در کشاکش این پاسخ‌ها متحیر می‌شود. زمانی که از اساتید در خصوص جزوه کنکاش می‌کند، دریافت می‌کند که استاد اول، جزوه را به یک معنا و استاد دوم، جزوه را به معنای دیگر می‌داند. از تعریف اساتید نسبت به جزوه دریافت می‌کند که باید در درس چگونه عمل کند.

در مفهوم شناسی، مراد از اصطلاحات و غیراصطلاحات دریافت می‌شود.

مثلا هنگامی که کلمه طهارت بیان می‌شود ممکن است در ذهن انسان معنایی خطور کند. اگر بر اساس همان معنای ذهنی با کتاب تعامل شود، نتیجه صحیح محقق نمی‌شود بلکه ابتدا باید دانست که مقصود شهید از طهارت چیست و بر اساس آن، مطالب کتاب را تفسیر کرد.

۳) ساختار شناسی: مقصود از ساختار شناسی آن است که جایگاه هر مسئله در علم و کتاب شناخته شود.

۴) توجه به استدلال‌های مطرح شده. در کتاب فقهی استدلالی، ادله نقل می‌شود. هرچند کتاب لمعه کتاب استدلالی نیست اما جزء کتب نیمه استدلالی است. از این جهت نیمه استدلالی است که در بسیاری از مسائل دلایل را ذکر نکرده است.

آنچه در استدلال‌ها باید مورد توجه قرار گیرد، نحوه استدلال، منابع استدلال، استدلال‌های متقابل و مبانی استدلالات است. گاهی استدلالی مبتنی بر یک مبنا و استدلال دیگر مبتنی بر مبنای دیگر است که اختلاف در این استدلال‌ها به مبانی بازگشت دارد. لذا باید به مبانی استدلال توجه داشت.

﴿ كتاب الطهارة

مصدر «طهر» بضمّ العين وفتحها ، والاسم الطُهر بالضمّ ﴿ وهي لغةً : النظافة والنزاهة من الأدناس ﴿ وشرعاً بناءً على ثبوت الحقائق الشرعيّة ﴿ استعمالُ طهورٍ مشروطٌ بالنيّة فالاستعمال بمنزلة الجنس ، والطهور مبالغةٌ في الطاهر ، والمراد منه هنا : «الطاهر في نفسه المطهِّر لغيره» جُعل بحسب الاستعمال متعدّياً وإن كان بحسب الوضع اللغوي لازماً ، كالأكول.

وخرج بقوله : «مشروط بالنيّة» إزالة النجاسة عن الثوب والبدن وغيرهما ، فإنّ النيّة ليست شرطاً في تحقّقه وإن اشترطت في كماله وترتّب الثواب على فعله.

وبقيت الطهارات الثلاث مندرجة في التعريف ، واجبةً ومندوبة ، مبيحةً وغير مبيحة إن اُريد بالطهور مطلق الماء والأرض ، كما هو الظاهر.

وحينئذٍ ، ففيه : اختيار أنّ المراد منها ما هو أعمّ من المبيح للصلاة ، وهو خلاف اصطلاح الأكثرين (١) ـ ومنهم المصنّف في غير هذا الكتاب (٢) ـ أو ينتقض في طرده : بالغسل المندوب ، والوضوء غير الرافع منه ، والتيمّم بدلاً منهما

____________________

(١) كالشيخ في النهاية : ١ ، والمحقّق في الشرائع ١ : ١١ ، والعلّامة في التذكرة ١ : ٧.

(٢) اُنظر الدروس ١ : ٨٦ ، والبيان : ٣٥ ، والذكرى ١ : ٧٠ ، والألفيّة : ٤١.