را با فعل حال گزارش می دهند. مثال :

بنای حرم حسینی در آغاز دوران صفویه کاملاً تغییر می یابد.

باید دقّت کنیم که هنگام استفاده از چنین شیوه ای ، تناسب زمانی افعال فراموش نشود. مثلاً در همان جمله ، ناگهان شیوه گزارش را چنین تغییر ندهیم :

بنای حرم حسینی در آغاز دوران صفویه کاملاً تغییر می یابد ومعماران چیره دست به این کار گماشته شدند. [گماشته می شوند]

٢٧ ـ فعل های وابسته را صحیح بیاوریم

گاه رویداد گذشته با دو فعل وابسته (یکی اصلی ویکی التزامی) گزارش می شود. در این حال ، فعل اصلی باید ماضی مطلق ، وفعل التزامی باید مضارع التزامی باشد ، نه ماضی مطلق؛ زیرا آنچه در زمان گذشته انجام شده همان فعل اصلی است که فعل التزامی را معنی می بخشد. مثلاً در جمله زیر ، آنچه تحقّق یافته «دستور دادن» است نه «ساختن» :

رکن الدّوله دستور داد که بقعه ای بر مزار شیخ بسازند.

پس نباید نوشت :

رکن الدّوله دستور داد که بقعه ای بر مزار شیخ ساختند.