مخاطَب [مخاطبانِ] خداوند ، همه مؤمنانی است [هستند] که در معرض فریب شیطان قراردارند.
مسلم با چند تن از یاران خود در خانه ای اقامت گزیدند [گزید].
٢٠ ـ از آوردن فعل دراز وپیچیده بپرهیزیم
در بیش تر سَبْک ها وانواع ادبی ، باید از فعل ساده بهره گرفت؛ خواه فعلی که بسیط ویک واژه ای باشد وخواه فعلی که مرکّب از واحدهای کوتاه وساده باشد. استفاده از فعل های طولانی ، جز هنگام ضرورت ، نوشته را نازیبا می سازد. مثال هایی از چند مصدر :
در حقّ کسی احترام مَرعی داشتن : به کسی احترام نهادن
استقبال به عمل آوردن : استقبال کردن
به منصّه ظهور رساندن : ظاهر کردن ـ آشکار ساختن
حضور به هم رسانیدن : حاضر شدن ـ حضور یافتن
مثال در جمله :
شیخ ، نهایت احترام را در حقّ او مَرعی داشت واستقبال گرمی از وی به عمل آورد وحمایت خود از او را به منصّه ظهور رساند ، تا آن جا که در حلقه درسش حضور به هم رسانید.
شکل مناسب این جمله :
شیخ ، به او بسیار احترام نهاد واز وی به گرمی استقبال کرد وحمایت خود از او را آشکار ساخت ، تا آن جا که در حلقه درسش حضور یافت.
٢١ ـ «فعل مجهول» را بجا استفاده کنیم
از گرته برداری های دستوری مترجمان ما ، یکی این بوده است که فعل های مجهول زبان انگلیسی را به فعل مجهول فارسی برگردانده اند. با عنایت به ساختار دستوری متفاوت این دو زبان ، بسیاری از فعل های مجهول که در زبان ما رایج شده اند هیچ توجیه منطقی ندارند. فراموش نکنیم که فعل باید به صورت معلوم به کار رود ، مگر آن که به جهتی ، همچون تخفیف یا تعظیم یا ناشناخته بودن فاعل ، مجهول بودنش ضرورت یابد. مثلاً در این جمله ، فعل مجهول هیچ ضرورتی ندارد :
از سوی ادیبان ابراز شده است که ….
صحیح :
ادیبان ابراز کرده اند که …
کلماتی چون «توسّطِ» ، «به وسیله» گروهی به اشتباه «وسیله» می نویسند «از جانبِ» ، و «از طرفِ»