در پایان این بخش ، سه متن را با شیوه خطّ صحیح می آوریم ودر موارد خاص ، شیوه خطّ نادرست را درون کمانک ذکر می کنیم :

خدایا! مرا از بلای غرور وخودخواهی نجات ده تا حقایق (حقائق) وجود را ببینم (به بینم) وجمال زیبای تو را (ترا) مشاهده کنم.

خدایا! من کوچکم ، ضعیفم ، ناچیزم (کوچک ام ، ضعیف ام ، ناچیزام) ؛ پَرِ کاهی در مقابل طوفان ها (توفان ها) هستم. به من (بمن) دیده ای عبرت بین (عبرتبین) ده تا ناچیزی خود را ببینم وعظمت وجلال تو را به راستی (براستی) بفهمم وبه درستی (بدرستی) تسبیح کنم (تسبیحکنم).

خدایا! دلم از ظلم وستم گرفته (ستمگرفته) است؛ تو را به عدالتت (بعدالتت) سوگند می دهم (میدهم) که مرا در زمره (زمره) ستمگران (ستم گران) وظالمان قرار نده!

خدایا! می خواهم (میخواهم) فقیری بی نیاز (بینیاز) باشم که جاذبه های (جاذبهای) مادّی (مادی) زندگی (زنده گی) مرا از زیبایی (زیبائی) وعظمت تو غافل نگرداند.

خدایا! خوش دارم (خوشدارم) گمنام (گم نام) وتنها باشم تا در غوغای کشمکش های (کشمکش های) پوچ مدفون نشوم.

خدایا! به سوی (بسوی) تو می آیم (میآیم) ؛ از عالم وعالمیان می گریزم (میگریزم) ؛ تو مرا در جوار رحمت (رحمه) خود سُکنا (سُکنی) ده! (١)

* * *

ای بندگان (بنده گان) خدا! عبرت بگیرید وبه یاد آورید (بیاد آورید) کارهای گناه آلود (گناهالود) پدرانتان وبرادرانتان را که اکنون در گروِ (گروی) آنها هستند وبه حساب (بحساب) آن گرفتارند (گرفتاراَند). به جان خودم سوگند که هنوز میان شما وایشان ، روزگار کهن نشده وسال ها وقرن ها نگذشته است وشما از آن زمان ها (آنزمانها) که در اَصلاب پدرانتان بوده اید ، دور نگشته اید. به خدا سوگند! آنچه (آن چه) را که پیامبر به گوشتان (بگوشتان) رسانید ، من امروز به گوشتان می رسانم (میرسانم) وگوش های شما (گوش های شما) ضعیف تر از گوش های آنها نیست. همان دیده ها (هماندیده ها) ودل ها که دیروز آنان را (آنانرا) داده بودند ، امروز شما را داده اند. به خدا سوگند! بعد از آنها چیزی را (چیزیرا) به شما (بشما) ننموده اند که آنها نمی دانستند (نمیدانستند) وشما را به موهبتی (بموهبتی) برنگزیدند که آنان را از آن محروم داشته (محرومداشته) باشند. بلاها بر سرتان تاختن آورد ، همانند ستوری که مهارش آزاد باشد وتنگش سست. زندگی فریب خوردگان (فریبخورده گان) باعث فریبتان (فریب تان) نشود ، زیرا زندگی

__________________

١ ـ بینش ونیایش / ٤٣ و ٤٤.