|
مُنکِر : انکار کننده مُنکَر : زشت مُنْهی : جاسوس ، خبرچین مَنْهی : نهی شده ، منع شده مُوَرِّخ : تاریخ نگار مُوَرَّخ : تاریخ دار موسوم : دارای نشانه مُسَمّا : نامیده شده مهجور : جداشده ودور افتاده محجور : ممنوع از تصرّف در اموال خود به سبب بیخردی وبی کفایتی مَهْر : کابین (= مال زن بر ذمّه شوهر) مِهْر : مَحَبّت خورشید ماه هفتم سال نام روز شانزدهم هر ماه مُهر : ابزاری از فلز یا سنگ یا جنس دیگر که بر آن نام کسی را نقش می کنند انگشتری مِهین : بزرگ تر مَهین : همچون ماه نَبی [عربی] : پیامبر نُبی [فارسی] : قرآن |
|
نِظاره : تماشا نَظّاره : تماشاگران نَفحه : بوی خوش نسیم نَفخه : دَمِش نَفَس نَقایص : عیب ها واشکال ها نَواقِص : کاستی ها وناتمامی ها نَکْس : سرنگون کردن نُکْس : بازگشت بیماری نُکْث : شکستنِ پیمان نَوّاب : عنوان شاهزادگان ایران در دوره صفویه وقاجاریه عنوان امیران وراجه های هندوستان نُوّاب : نمایندگان نَواحی : ناحیه ها نَواهی : نهی ها نِوِشتن : تحریر کردن نَوَشتن : نَوَردیدن ، طی کردن پیچیدن هِندو : پیرو آیین برهمایی هِندی : اهل هند هُوْده : کجاوه ، هودَج هُوده : حق فایده |
