ياران امام ) وعده اى از بنى هاشم كسى نماند.
امام عليه‌السلام بار ديگر بازماندگان را جمع كرده وبه مقام آزمايش درآورده در خطابى كه به ياران وخويشاوندان هاشمى خود كرد ، اظهار داشت :
كه اين دشمنان تنها با من كار دارند هر يك از شما مى تواند از تاريكى شب استفاده كرده از خطر نجات يابد ولى اين بار هر يك از ياران باوفاى امام با بيان هاى مختلف پاسخ دادند كه ما هرگز از راه حق كه تو پيشواى آنى روى نخواهيم تافت ودست از دامن پاك تو نخواهيم برداشت وتا رمقى در تن وقبضه شمشير به دست داريم از حريم تو دفاع خواهيم نمود. (١)
آخر روز نهم ماه محرم آخرين تكليف ( يا بيعت يا جنگ ) از جانب دشمن به امام رسيد وآن حضرت شب را براى عبادت مهلت گرفت ومصمم جنگ فردا شد. (٢)
روز دهم محرم سال شصت ويك هجرى ، امام با جمعيت كم خود ( روى هم رفته كمتر از نود نفر كه چهل نفر ايشان از همراهان سابق امام وسى وچند نفر در شب وروز جنگ از لشكر دشمن به امام پيوسته بودند ومابقى خويشاوندان هاشمى امام ، از فرزندان وبرادران وبرادر زادگان وخواهر زادگان وعموزادگان بودند ) در برابر لشگر بيكران دشمن صف آرايى نمودند وجنگ درگرفت.
آن روز از بامداد تا واپسين جنگيدند وامام عليه‌السلام وساير جوانان هاشمى وياران وى تا آخرين نفر شهيد شدند ( در ميان كشته شدگان دو فرزند خردسال امام حسن ويك كودك خردسال ويك فرزند شيرخوار امام حسين را نيز بايد شمرد ) (٣) .
لشگر دشمن پس از خاتمه يافتن جنگ ، حرم سراى امام را غارت كردند وخيمه وخرگاه را آتش زدند وسرهاى شهدا را بريده بدن هاى ايشان را لخت كرده بى اين كه به خاك بسپارند ، به زمين انداختند سپس اهل حرم را كه همه زن ودختر بى پناه بودند با
__________________
(١) مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ٩٩ وارشاد مفيد ، ص ٢١٤
(٢) مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ٩٨ وارشاد مفيد ، ص ٢١٤
(٣) بحارالانوار ( چاپ كمپانى ) ج ١٠ ، ص ٢٠٠ - ٢٠٢ و٢٠٣
