گروهی متعصب ونادان که رها کردن عادات دیرینه برای آنان ، بسیار سخت بود وپیوسته با وجدان وسرشت انسانی خود در کشمکش بودند ، از عادات زشت خود دست برنداشته واز خرافات واوهام که ده ها مفاسد اخلاقی واجتماعی را دربرداشت ، پیروی می کردند. بنابر این ، وقت آن رسیده بود که پیامبر گرامی هر نوع مظاهر بت پرستی وحرکت غیرانسانی را با نیروی نظامی درهم بکوبد وبا توسل به قدرت ، بت پرستی را که سرچشمه مفاسد اخلاقی واجتماعی واصولاً یک نوع تجاوز به حریم انسانیّت است ، ریشه کن سازد.

در این هنگام آیات سوره «برائت» نازل شد وپیامبر اسلام مأموریت یافت که بیزاری خدا وپیامبر او را از مشرکان در مراسم حج ، در آن اجتماع بزرگ که حجاج از همه نقاط در مکه گرد می آیند ، اعلام بدارد وبا صدای رسا ، به اطلاع بت پرستان حجاز برساند که باید وضع خود را تا چهار ماه آینده روشن کنند : هرگاه به آیین توحید بگروند در ردیف دیگر مسلمانان قرار خواهند گرفت وبه سان دیگران از مزایای مادی ومعنوی اسلام بهره مند خواهند بود واگر بر لجاجت وعناد خود باقی بمانند ، پس از چهار ماه باید آماده نبرد شوند وبدانند در هر لحظه ای که دستگیر شوند ، کشته خواهند شد.

آیات سوره برائت ، موقعی نازل شد که پیامبر تصمیم بر شرکت در مراسم حج نداشت ، زیرا در سال پیش که سال فتح مکه بود ، خانه خدا را زیارت کرده بود وتصمیم داشت در سال آینده که آن را بعدها «حَجَّهُ الْوِداع» نامیدند ، شرکت کند ، از این جهت ناگزیر بود کسی را برای ابلاغ پیام های الهی انتخاب کند. بدین منظور نخست ابوبکر را به حضور طلبید وقسمتی از آیات آغاز سوره برائت را به او آموخت واو را با چهل تن روانه مکه ساخت ، تا در روز عید قربان ، این آیات را بر آنان فرو خواند. ابوبکر راه مکه را در پیش گرفت که ناگهان وحی الهی نازل گردید وبه پیامبر دستور داد که این پیام ها را ، باید خود پیامبر ویا کسی

۷۵۸۱