بود که از ناحیه شیعیان ، تهدید می شد. او می دانست که موسی بن جعفر عليه‌السلام وپیروانش ، وی را غاصب خلافت پیامبر وزمام دار ستمگری می دانند که با زور وقدرت ، سرنوشت مسلمانان را در دست گرفته است واگر روزی قدرت رزم با او را به دست آورد ، در نابودی حکومت او لحظه ای درنگ نخواهد کرد واین امر ، از جلوه های مبارزات منفی پیشوای هفتم با حکومت هارون بود. گفتوگوی زیر که میان پیشوای هفتم وهارون رخ داده ، به خوبی از اهداف عالی امام در زمینه تشکیل حکومت اسلامی واز نیات پلید هارون پرده برمی دارد.
روزی هارون (شاید به منظور آزمایش وکسب آگاهی از آرمان های پیشوای هفتم) ، به آن حضرت اعلام کرد که حاضر است «فدک» را به او برگرداند.
امام فرمود : در صورتی حاضرم فدک را تحویل بگیرم که آن را با تمام حدود ومرزهایش پس بدهی!
هارون پرسید : حدود ومرزهای آن کدام است :
امام فرمود : اگر حدود آن را بگویم هرگز پس نخواهی داد.
هارون اصرار کرد وسوگند یاد نمود که این کار را انجام خواهد داد. امام ناگزیر حدود آن را چنین تعیین نمود :
حد اولش عدن
حد دوم سمرقند
حد سوم آفریقا
وحد چهارم مناطق ارمنیّه وبحر خزر است.
هارون که با شنیدن هر یک از این حدود ، تغییر رنگ می داد وبه شدت ناراحت می شد ، با شنیدن حدود چهارگانه ، نتوانست خود را کنترل کند وبا خشم وناراحتّی گفت : با این ترتیب چیزی برای ما باقی نمی ماند!
امام فرمود : می دانستم که نخواهی پذیرفت ، وبه همین دلیل از گفتن آن امتناع داشتم. سپس هارون تصمیم به قتل حضرت گرفت. (۱)
__________________
۱ ـ ابن شهرآشوب ، مناقب ابن شهر آشوب ، ج ۴ ، ص ۳۲۰ ، سبط ابن جوزی ، تذکره الخواص ، ص ۳۵۰.
