روزی پیشوای هفتم وارد یکی از کاخ های بسیار مجلل وبا شکوه هارون در بغداد شد ، هارون که مست قدرت وحکومت بود ، به قصر خود اشاره نموده با نخوت وتکبر پرسید :

این قصر از آنِ کیست؟ ، نظر وی از این جمله آن بود که شکوه وقدرت خود را به رخ امام بکشد! حضرت بدون آن که کوچک ترین اهمیتی برای کاخ پر زرق وبرق او قائل شود با کمال صراحت فرمود : این خانه ، خانه فاسقان است ، همان کسانی که خداوند درباره آنان می فرماید : «به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر میورزند ، از ایمان به آیات خود منصرف می سازیم (به طوری که) اگر هر آیه ونشانه ای را ببینند ، به آن ایمان نمی آورند واگر راه هدایت را ببینند ، آن راه را انتخاب نمی کنند (همه این ها) به خاطر آن است که آیات ما را تکذیب کردند واز آن غافل بودند». (۱) هارون از این پاسخ ، سخت ناراحت شد ودر حالی که خشم خود را به سختی پنهان می کرد ، با التهاب پرسید : پس این خانه از آنِ کیست؟ امام بی درنگ فرمود : (اگر حقیقت را می خواهی) این خانه از آنِ شیعیان وپیروان ما است ، ولی دیگران با زور وقدرت آن را تصاحت نموده اند. هارون گفت : اگر این قصر از آن شیعیان است ، پس چرا صاحب خانه ، آن را باز نمی ستاند؟ امام فرمود : این خانه در حال عمران وآبادی از صاحب اصلیش گرفته شده است وهر وقت بتواند آن را آباد سازد ، پس خواهد گرفت. هارون گفت : پس شیعیانت کجا هستند؟ امام آیه اول سوره بیّنه را تلاوت کرد که خداوند در آن می فرماید : کافران از اهل کتاب ومشرکان دست از آیین خود برنمی داشتند تا آن که دلیل روشنی برای آن ها بیاید. (۲) هارون به امام گفت پس ما از کفار هستیم؟ فرمود : نه ، اما همان گونه اید که خدا می فرماید : آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند وقوم خود را به سرای هلاکت

__________________

۱ ـ سأصرف عن آیاتی الذین یتکبرون فی الأرض بغیر الحق وان یروا کل آیه لا یؤمنوا بها وان یروا سبیل الرشد لا یتّخذوه سبیلاً وان یروا سبیل الغی یتخذوه سبیلاً ذلک بانّهم کذبوا بآیاتنا وکانوا عنها غافلین. (اعراف : ۱۴۶)

۲ ـ لم یکن الذین کفروا من أهل الکتاب والمشرکین منفکین حتّی تأتیهم البینه (بینه : ۱).

۷۵۸۱