بنگر چه می کنی ومراقب خویشتن باش وبدان که دیگری مواظب تو نخواهد بود ، نفس خود را همچون یک شخص مسئول ، مورد محاسبه قرار بده.

بنگر که شکر خدا را ، که در خردسالی وبزرگی با نعمت های خود تو را روزی داده ، چگونه به جای آوردی؟ چه قدر می ترسم که مشمول این سخن خدا باشی که فرموده است :

«بعد از آنان ، فرزندانی جانشین آن ها شدند که وارث کتاب آسمانی (تورات) گشتند (اما با این حال) متاع این دنیای پست را می گیرند (وبرحکم وفرمان خدا ترجیح می دهند) ومی گویند : (اگر ما گنه کار باشیم) به زودی (از طرف پروردگار) بخشیده خواهیم شد». (۱)

تو در سرای جاوید نیستی ، بلکه در جهانی هستی که اعلام کوچ کرده است. مگر انسان پس از همسالان وهمگنان خود چه قدر در این دنیا می ماند؟! خوشا به حال کسی که در دنیا (از گناهان خویش) بیمناک باشد ، وبدا به حال کسی که می میرد وگناهانش بعد از وی می ماند.

هشیار وبیدار باش که بدینوسیله به تو اعلام خطر شد ، (ودر جهت اصلاح خویش) گام پیش بنه که (فعلاً) به تو مهلت داده شده است. تو با نادان طرف نیستی ، وآن کس (خدا) که حساب اعمال تو را نگه می دارد ، هرگز (از لغزش هایت) غافل نمی شود. آماده سفر باش که سفر دوری در پیش داری ، گناهانت را درمان کن که دلت سخت بیمار شده است.

گمان نکن که من خواستم تو را سرزنش وملامت ونکوهش کنم ، نه ، خواستم خداوند اشتباهات گذشته تو را جبران کند ودین از دست رفته ات را به تو باز گرداند ، ودر این کار ، سخن خدا را یاد کردم که فرمود :

__________________

۱ ـ «فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثوُا الکِتابَ یَأخُذوُنَ عَرَضَ هذا الأدْنی وَیَقُولُون سَیُغْفَرُ لَنا ...» (سوره اعراف : ۱۶۹).