آورد وزمینه را برای قیام فراهم ساخت.

«حسن بن علی بن شعبه» ، از دانشمندان بزرگ قرن چهارم ، در کتاب «تحف العقول» خطبه ای را از امام حسین عليه‌السلام را نقل کرده که محل وتاریخ ایراد آن روشن نیست ، ولی قرائن وشواهد ومحتوای خطبه نشان می دهد که این همان خطبه ای است که حضرت در «مِنی» ایراد نموده است. ما به مناسبت بحث ، ترجمه بخش هایی از این خطبه را در زیر می آوریم :

... ای رجال مقتدر! شما گروهی هستید که به دانش ونیکی وخیرخواهی شهرت یافته اید ، در پرتو دین خدا در دل های مردم ، عظمت ومهابت یافته اید ، شرافتمند از شما حساب می برد وضعیف وناتوان شما را گرامی می دارد ، وکسانی که با شما هم پایه ودرجه اند وبر آن ها حق نعمتی ندارید شما را بر خود مقدم می دارند ... من بر شما ، که (به سبب سوابق وایمانتان) برگردن خدا منت می نهید! ، می ترسم که از طرف خدا بر شما عذاب وگرفتاری فرود آید ، زیرا شما به مقام بزرگی رسیده اید که دیگران دارا نیستند وبر دیگران برتری یافته اید ، نیکان وپاکان را احترام نمی کنید ، در صورتی که شما به خاطر خدا در میان مردم مورد احترام هستید.

شما به چشم خود می بینید که پیمان های الهی را می شکنند وبا قوانین خدا مخالفت می کنند ، ولی بیم وهراسی به خود راه نمی دهید. از نقض عهد وپیمان پدرتان به هراس می افتید ، ولی به این که پیمان های رسول خدا شکسته یا خوار وبی مقدار گشته است ، هیچ اهمیتی نمی دهید. افراد کور ولال وزمین گیر در کشور اسلامی بدون سرپرست ومراقبت مانده اند وبرآن ها رحم نمی شود ، امّا شما در خور موقعیت ومنزلت خویش کاری نمی کنید ، وبا کسی هم که وظیفه خود را در این مورد انجام می دهد ، یاری وهمکاری نمی کنید ، وبا سازش وهمکاری ومسامحه با ستمگران ، خود را آسوده می دارید. خداوند فرمان جلوگیری از منکرات وبازداشتن مردم از آن ها را داده است ، ولی شما

۷۵۸۱