اِضْرِبى : يعنى بزن تو يك زن حاضره در اين زمان يا زمان آينده. صيغه مفرده مؤنّث است از فعل امر حاضر ، صحيح و مجرّد و معلوم.

اِضْرِبى بر وزن اِفْعِلى ، همزه ، علامت امر حاضر ، ضاد فاء الفعل ، راء عين الفعل ، باء لام الفعل ، ياء ، علامت مخاطبه مؤنّث و هَم ضمير فاعل است.

اِضْرِبى امر است از تَضْرِبِينَ ، تاء كه حرف استقبال است از اولش انداختيم ما بعد تاء ، ساكن ، ابتداء بساكن محال بود محتاج شديم به همزه وصل ، نظر به عين الفعل او كرديم مكسور بود ، همزه وصل مكسوره در اولش درآورديم و آخر را وقف نموديم ، نون اعرابى به وقفى بيفتاد اِضْرِبى شد.

اِضْرِبٰا : يعنى بزنيد شما دو زنان حاضره در زمان حال يا زمان آينده. صيغه تثنيه مخاطبه مؤنّث است از فعل امر حاضر ، صحيح و مجرّد و معلوم.

اِضْرِبٰا بر وزن اِفْعِلٰا ، همزه ، علامت امر حاضر ، ضاد فاء الفعل ، راء عين الفعل ، باء لام الفعل ، الف علامت تثنيه و ضمير فاعل.

اِضْرِبٰا امر است از تَضْرِبٰانِ ، تاء كه حرف استقبال بود از اولش برداشتيم ، ما بعد حرف مضارع ساكن ، ابتداء بساكن محال بود محتاج شديم به همزه وصل ، نظر به عين الفعل او كرديم مكسور بود همزه وصل مكسوره در اولش درآورديم وآخرش را وقف كرديم ، نون اعرابى به وقفى بيفتاد اِضْرِبٰا شد.

* * *