تَضْرِبُونَ در اصل تَضْرِبُ بود ( واحد بود ) خواستيم كه جمع بنا كنيم واو كه علامت جمع مذكّر و ضمير فاعل بود با نون عوض رفع در آخرش درآورديم تَضْرِبُونَ شد بر وزن تَفْعِلُونَ. ضاد فاء الفعل ، راء عين الفعل ، باء لام الفعل ، واو علامت جمع و هم ضمير فاعل ، و نون عوض رفعى است كه در واحد بوده. و ضمير منفصلش ، اَنْتُمْ است.
* * *
وآن سه كه مؤنّث را بود : تَضْرِبِينَ ، تَضْرِبَانِ ، تَضْرِبْنَ.
تَضْرِبِينَ : يعنى مى زنى تو يك زن حاضره در زمان آينده ، صيغه واحده مخاطبه مؤنّث است از فعل مضارع ، صحيح و ثلاثى و مجرد و معلوم.
تَضْرِبِينَ در اصل تَضْرِبُ بود ( واحد مذكّر مخاطب بود ) خواستيم مفرده مخاطبه مؤنّث بنا كنيم ، ياى ساكنه كه علامت واحده مخاطبه مؤنّث بود با نون عوض رفع در آخرش درآورديم و ماقبل ياء را از براى مناسبت ياء ، كسره داديم تَضْرِبِينَ شد بر وزن تَفْعِلِينَ ، ضاد فاء الفعل ، راء عين الفعل ، باء لام الفعل و ياى ساكنه علامت مخاطبه مؤنّث و هم ضمير فاعل ، و نون ، عوض رفع واحد ، و ضمير منفصلش ، اَنْتِ است.
تَضْرِبَانِ : يعنى مى زنيد شما دو زن حاضره در زمان آينده. صيغه تثنيه مخاطبه مؤنّث است از فعل مضارع ، صحيح و ثلاثى و مجرد و معلوم.
تَضْرِبَانِ در
اصل تَضْرِبِينَ بود ( مفرد بود ) خواستيم تثنيه بنا كنيم ،
