سعادت و نجات از عذاب ابدى، نياز به تکاليف شاقّ و طاقت فرسايى نداشته باشد(١) و در مقام پاداش و کيفر هم کفه پاداش، ترجيح داده شود و رحمت الهى بر غضبش سبقت گيرد(٢) و اين تقدّم و رجحان رحمت، در امورى تبلور مى‌يابد که به چند نمونه از آنها اشاره مى‌شود:
افزايش ثواب
نخستين مزيّتى که خداى متعال براى طالبان راه سعادت در مقام پاداش، قائل شده اين است که تنها معادل ثواب عمل را به ايشان نمى‌دهد بلکه بر آن مى‌افزايد. اين مطلب در آياتى از قرآن مجيد صريحاً آمده است از جمله در آيه (٨٩) از سوره نمل مى‌فرمايد:
«مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها».
کسى که کار نيکى انجام دهد بهتر از آن برايش خواهد بود.
و در آيه (٢٢) از سوره شورى مى‌فرمايد:
«وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْنا».
و کسى که کار نيکى را انجام دهد بر نيکى آن بيفزائيم.
و در آيه (٢٦) از سوره يونس مى‌فرمايد:
«لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى وَ زِيادَة».
براى کسانى که نيکى کرده‌اند نيک ترين است با افزايشى. و در آيه (٤٠) از سوره نساء مى‌فرمايد:
«إِنَّ اللّهَ لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّة وَ إِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضاعِفْها وَ يُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِيما».
تحقيقاً خدا به اندازه يک ذرّه هم ستم نمى‌کند و اگر کار، نيک باشد آن را دو چندان مى‌کند و از نزد خود پاداشى بزرگ مى‌دهد. و در آيه (١٦٠) از سوره انعام مى‌فرمايد:
«مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى إِلاّ مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُون».
کسى که کار نيکى انجام دهد ده برابر آن را خواهد داشت و کسى که کار بدى انجام دهد
__________________
١. «يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» (بقره / ١٥٨) «وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَج» (حج / ٧٨).
٢. «سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَصَبهُ».
