مردم بوسيله چهار نفر(١) که يکى پس از ديگرى به سمت نيابت خاصّ، مفتخر مىشدند برقرار مىگرديد. و از آن پس، براى مدت نامعلومى «غيبت کبرى» واقع شد تا روزى که جامعه بشرى، آماده پذيرش حکومت الهى جهانى شود و به امر خداى متعال ظهور فرمايد.
بنابراين، راز اصلى غيبت آن حضرت اين است که از شرّ جبّاران و ستمگران محفوظ بماند. و در بعضى از روايات به حکمت هاى ديگرى نيز اشاره شده که از جمله آنها آزمايش مردم است که بعد از اتمام حجّت، چه اندازه پايدار و استوار مىمانند.
البته در زمان غيبت هم مردم بکلّى از فيوضات آن حضرت بى بهره نيستند و به تعبيرى که در روايات آمده همانند خورشيدى که پشت ابر باشد(٢). کمابيش از نور او استفاده مىکنند چنانکه افراد بى شمارى هر چند بصورت ناشناس به زيارت ايشان مشرّف شده و براى رفع گرفتاريهاى مادّى و معنوى، از آن بزرگوار، بهرهمند شده اند. و اساساً حيات آن حضرت، عامل مهمى براى دلگرمى و اميدوارى مردم است تا خود را اصلاح و آماده ظهور کنند.
پرسش
١- هدف نهايى از بعثت پيامبر اسلام(ص) چيست؟
٢- چگونه اين هدف، تحقق پذير است؟
٣- کدام آيات، بشارت برپايى حکومت الهى جهانى را مىدهد؟
٤- نمونهاى از روايات اهل سنّت درباره حضرت مهدى(عج) را ذکر کنيد.
٥- نمونهاى از روايات اهل بيت(ع) درباره غيبت آن حضرت را بيان کنيد.
٦- غيبت صغرى و کبرى و فرق ميان آنها را شرح دهيد.
٧- راز غيبت امام زمان(عج) را توضيح دهيد.
٨- در زمان غيبت، مردم چه بهره هايى مىتوانند از آن حضرت ببرند؟
__________________
١. عثمان بن سعيد، محمد بن عثمان بن سعيد، حسين بن روح و على بن محمد سمرى.
٢. ر. ک: بحارالانوار، ج ٥٢، ص ٩٢.