اکنون اگر فرض کنيم که قرآن کريم، دستبافت شخص پيامبر اکرم (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) بعنوان يک انسان محکوم دگرگونيهاى ياد شده، باشد با توجه به شرايط بسيار متغيّر زندگى آن حضرت، مىبايست از نظر شکل و محتوى، داراى اختلافات فراوانى باشد در صورتى که اثرى از چنين اختلافات، در آن مشاهده نمىشود.
پس نتيجه مىگيريم که هماهنگى و عدم اختلاف در مضامين قرآن و در سطح بلاغت اعجازآميز آن، نشانه ديگرى از صدور اين کتاب شريف، از منبع علم ثابت و نامتناهى خداى متعال است که حاکم بر طبيعت و نه محکوم پديده هاى دگرگون شونده آن مىباشد.
پرسش
١- توضيح دهيد که قرآن کريم، ادّعاى معجزه بودن خودش را دارد.
٢- دليل اجمالى بر اعجاز قرآن چيست؟
٣- آيا مىتوان احتمال داد که کسى نخواسته است مانند قرآن را بياورد يا آورده است و ما مطلع نشده ايم؟ چرا؟
٤- بلاغت اعجازآميز قرآن را شرح دهيد.
٥- امّى بودن پيامبر اکرم چه ارتباطى با اعجاز قرآن دارد؟
٦- عدم اختلاف در قرآن، چه دلالتى بر معجزه بودن آن دارد؟