مقدّمه

دهها هزار پيامبر الهى در مقاطع مختلف تاريخى و در نقاط گوناگون زمين، مبعوث شدند و نقش ممتاز خود را در هدايت و تربيت انسانها ايفاء کردند و آثار درخشانى در جامعه بشرى بجاى نهادند. و هرکدام، گروهى را براساس عقايد صحيح و ارزشهاى والا، تربيت کردند و تأثيرات غيرمستقيمى نيز بر ديگران بخشيدند. و بعضى از ايشان موفق شدند که جامعه‌اى توحيدى و عادلانه نيز بوجود آورند و رهبرى آنرا بعهده بگيرند.

در ميان ايشان، حضرت نوح و حضرت ابراهيم و حضرت موسى و حضرت عيسى (عليهم الصلاة و السلام) از طرف خداى متعال، کتابهايى مشتمل بر احکام و مقررات فردى و اجتماعى و وظايف اخلاقى و قانونى متناسب با شرايط زمان، در دسترس بشر قرار دادند. ولى اين کتابها يا به مرور زمان بکلى محو شد و از ميان رفت، و يا دستخوش تحريفهاى لفظى و معنوى قرار گرفت، و در نتيجه، آيينها و شريعتهاى آسمانى بصورت مسخ شده‌اى در آمد. چنانکه تورات موسى (عليه السلام) مورد تحريفهاى فراوانى واقع شد و چيزى به نام انجيل عيسى (عليه السلام) باقى نماند بلکه از دست نويسهاى افرادى که از پيروان آن حضرت شمرده مى‌شدند مجموعه هايى تهيه شد و به نام کتاب مقدس، قلمداد گرديد.

هر شخص بى غرضى که نظرى بر عهدين (تورات و انجيل فعلى) بيفکند خواهد دانست که هيچکدام از آنها کتابى که بر موسى يا عيسى (عليهما السلام) نازل شده نيست. اما تورات، علاوه بر اينکه خداى متعال را (العياذباللّه) بصورت انسانى ترسيم مى‌کند که نسبت به بسيارى

۵۱۱۳