٢ ـ کارهای ساحران و مرتاضان محدود به زمان و مکان و شرايط خاصی است و محتاج به ابزار معينی می باشند ولی معجزات پيامبران چونکه از نيروی لايزال الهی سرچشمه گرفته هيچ محدوديتی ندارد و هر معجزه ای را در هر موقعيتی انجام می دادند.
٣ ـ کار ساحران و مرتاضان غالبا با هدف مادی همراه است (يا برای جمع مال يا جلب نظر مردم و امور ديگر) اما هدف انبياء ساختن انسانهای شايسته و جامعه ايده آل بود و می فرمودند: وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمين «من از شما مزد نمی خواهم مزد من فقط بر پروردگار عالميان است».(١)
٤ ـ عمل ساحران و مرتاضان قابل معارضه است يعنی ديگران هم می توانند مثل آن را انجام دهند اما کسی نمی تواند مانند معجزه پيامبران را بياورد.
چرا هر پيامبری معجزه ای مخصوص به خود داشت؟
با اينکه پيامبران هر کار خارق العاده ای را می توانستند انجام دهند و هر کدام معجزات بسياری داشتند اما به يکی از آنها مشهورند. يکی از دانشمندان (ابن سکيت) از امام هادی عليه‌السلام پرسيد چرا خداوند موسی بن عمران عليه‌السلام را با عصا و يد (بيضاء) و کارهايی که شبيه عمل ساحران بود بر انگيخت؟ و حضرت مسيح عليه‌السلام را با شفای بيماران و زنده کردن مردگان؟، و حضرت محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را با کلام و سخن خارق العاده (قرآن) به سوی مردم مبعوث کرد؟ حضرت در پاسخ فرمودند: هنگامی که خداوند حضرت موسی عليه‌السلام را به رسالت برانگيخت فن رايج در زمان او سحر بود او هم از طرف خداوند معجزاتی شبيه فن رايج آن عصر آورد که
__________________
(١) سوره شعراء، آيه های ١٨٠، ١٦٤، ١٤٥، ١٢٧، ١٠٩.
