* این موج بازداشت ها کلّیه دارندگان ماشین هایی که رنگ ومدل آنها شبیه رنگ ومدل ماشینی است که در حادثه ترور به کار گرفته شده را شامل شد.

صحیح :

این موج بازداشت ها کلّیه دارندگان ماشین هایی را شامل شد که رنگ ومدل آنها شبیه رنگ ومدل ماشینی است که در حادثه ترور به کار گرفته شده است.

٣٣ ـ قید را در مکان مناسب بیاوریم

مکان قید در جمله ، تابع قاعده خاصّی نیست وبه مفهوم قید ، سَبْک مقاله ، ونوع تأکید نویسنده بستگی دارد. با این حال ، معمولاً :

یک. قیدهای زمان ومکان وتأکید ونفی در آغاز جمله می آیند.

دو. قیدهای حالت وچگونگی پیش از فعل قرار می گیرند.

سه. قیدهایی که کلمه ای جز فعل را توضیح وتقیید می بخشند ، پیش از همان کلمه می نشینند.

چهار. قیدهای مرکّب وگروه های قیدی در آغاز جمله می آیند.

قید زمان ، در آغاز جمله :

در آغاز نهضت ، شعارهای عاشورایی نقشی مؤثّر داشتند.

قید حالت ، پیش از فعل :

حماسه کربلا را باید عاشقانه تحلیل کرد.

قید توضیح دهنده مُسند ، پیش از مُسند :

رمز پیروزی امام حسین (علیه السلام) برای حکیمان کاملاً آشکار است.

قید مرکّب ، در آغاز جمله :

نزد همه حق جویان ، اعتبار حُرّ به معرفت او است.

٣٤ ـ صفت ها را به دقّت به کار بریم :

در زبان پارسی نیز صفت های حالیه ، مشبّهه ، مبالغه ، ومطلق یافت می شوند. مخصوصاً هنگام ترجمه آیات وروایات ، به این ساخت های متفاوت باید عنایت داشت :

صفت حالیه (گذران) : بُن مضارع + ان. مثال : جویان.

صفت مشبّهه (پایدار) : بُن مضارع + ا. مثال : جویا.

صفت مبالغه (فراوان) : بُن ماضی یا اسم + ار / گار / گر ، کار. مثال : جُستگر ـ جست وجوگر.

صفت فاعلی مطلق : بُن مضارع + نده. مثال : جوینده.