در نگرش ملّی گرایانه ، هر چه را مردم بپسندند وبه آن رأی دهند ، باید اجرا کرد.

٣٢ ـ از «را» در جای مناسب استفاده کنیم

نشانه مفعول بیواسطه (را) باید در جای درست وشایسته بنشیند تا هم مفهوم به درستی انتقال یابد وهم جمله زیبا گردد. مکانِ «را» پس از مفعول است وهرگز نباید به بهانه مرکّب بودن مفعول ، در میان آن جای گیرد. البتّه هرگاه مفعول طولانی شود ، باید برای آن چاره ای دیگر اندیشید. در مثال زیر ، مفعول عبارت است از «شهادت یکایک یاران امام در عاشورا» :

همه گزارش های تاریخی ، شهادت یکایک یاران امام حسین (علیه السلام) در عاشورا را تأیید نکرده اند. نباید به بهانه کوتاه سازی مفعول ، «را» پس از «امام حسین (علیه السلام)» بیاید. برای آن که مفعول جمله دراز نشود ، می توان آن را به صورت مُؤوَّل آورد :

همه گزارش های تاریخی این ادّعا را که یکایک یاران امام حسین (علیه السلام) در عاشورا شهید شده اند تأیید نکرده اند.

یعنی مفعول «ادّعا» است وجمله بعدْ آن را توضیح می دهد ، نه آن که جزء مفعول باشد. پس نباید نوشت :

همه گزارش های تاریخی این ادّعا که یکایک یاران امام حسین (علیه السلام) در عاشورا شهید شده اند را تأیید نکرده اند.

در جمله زیر نیز «ابتکار شما» مفعول است وآنچه پس از آن آمده وابسته مفعول به شمار می رود. پس باید حرف نشانه «را» پس از «ابتکار شما» قرار گیرد ونه پس از «نشریه» یا «داشته باشد» :

ابتکار شما رادر انتشار این نشریه که می تواند در رشد تحقیقات نقشی بسزا داشته باشد ، تحسین می کنیم.

دو مثال زیر نمونه هایی از مکان نادرستِ حرف نشانه «را» هستند. خواهید دید که شکل صحیح جمله خوب تر فهمیده می شود :

* مبارزان مسلمان گزارش چند عملیات چریکی در بغداد که طی آنها ، واحدهای پلیس رژیم بعث مورد حمله قرار گرفته اند را منتشر کردند.

صحیح :

مبارزان مسلمان گزارش چند عملیات چریکی در بغداد را منتشر کردند که طی آنها ، واحدهای پلیس رژیم بعث مورد حمله قرار گرفته اند.

توضیح : عمداً حرف نشانه را پس از «بغداد» آورده ایم ونه پس از «چریکی» ؛ زیرا در این صورت ، خواننده گمان خواهد کرد که بغداد محلّ انتشار خبر است.