اسلحه وجنگ نداشت ، از جهاد وشهادت بازماند وبا اسيران حرم به شام اعزام گرديد.
پس از گذرانيدن دوران اسيرى ، به امر يزيد براى استمالت افكار عمومى محترماً به مدينه روانه گرديد آن حضرت را بار دوم نيز به امر عبدالملك خليفه اموى ، با بند وزنجير از مدينه به شام جلب كرده اند وبعد به مدينه برگشته است (١) .
امام چهارم پس از مراجعت به مدينه گوشه خانه را گرفته ودر به روى بيگانه بسته مشغول عبادت پروردگار بود وبا كسى جز خواص شيعه مانند « ابوحمزه ثمالى » و « ابوخالد كابلى » وامثال ايشان تماس نمى گرفت. البته خواص ، معارفى را كه از آن حضرت اخذ مى كردند در ميان شيعه نشر مى دادند واز اين راه تشيع توسعه فراوانى يافت كه اثر آن در زمان امامت امام پنجم به ظهور پيوست.
از جمله آثار امام چهارم ادعيه اى است به نام ادعيه صحيفه وآن پنجاه وهفت دعاست كه به دقيق ترين معارف الهيه مشتمل مى باشد وزبور آل محمدش مى گويند.
امام چهارم پس از سى وپنج سال امامت به حسب بعضى از روايات شيعه به تحريك هشام خليفه اموى ، به دست وليد بن عبدالملك مسموم شد (٢) ودر سال نود وپنج هجرى درگذشت.
امام پنجم
امام محمدبن على ( باقر ) لفظ « باقر » به معناى شكافنده است ولقبى است كه پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله به آن حضرت داده بود (٣) .
آن حضرت فرزند امام چهارم ودر سال پنجاه وهفت هجرى متولد شده بود در
__________________
(١) تذكرة الخواص ، ص ٣٢٤ ؛ اثبات الهداة ، ج ٥ ، ص ٢٤٢
(٢) مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ١٧٦ ؛ دلائل الامامه ، ص ٨٠ وفصول المهمه ، ص ١٩٠
(٣) ارشاد مفيد ، ص ٢٤٦ ؛ فصول المهمه ، ص ١٩٣ ومناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ١٩٧
