قيام كند والبته اين جريان براى يزيد خطرناك بود.

اقامت امام حسين عليه‌السلام در مكه ادامه داشت تا موسم حج رسيد ومسلمانان جهان به عنوان حج گروه ، گروه ودسته دسته وارد مكه ومهياى انجام عمل حج مى شدند آن حضرت اطلاع پيدا كرد كه جمعى از كسان يزيد درزى حجاج وارد مكه شده اند ومأموريت دارند با سلاحى كه در زير لباس احرام بسته اند آن حضرت را در اثناى عمل حج به قتل رسانند (١) .

آن حضرت عمل خود را مخفف ساخته تصميم به حركت گرفت ودر ميان گروه انبوه مردم سرپا ايستاده سخنرانى كوتاهى كرده (٢) حركت خود را به سوى عراق خبر داد وى در اين سخنرانى كوتاه شهادت خود را گوشزد مى نمايد واز مسلمانان استمداد مى كند كه در اين هدف ياريش نمايند وخون خود را در راه خدا بذل كنند وفرداى آن روز با خاندان وگروهى از ياران خود رهسپار عراق شد.

امام حسين عليه‌السلام تصميم قطعى گرفته بودكه بيعت نكند وبه خوبى مى دانست كه كشته خواهد شد ونيروى جنگى شگرف ودهشتناك بنى اميه كه با فساد عمومى وانحطاط فكرى وبى ارادگى مردم وخاصه اهل عراق تأييد مى شد ، او را خورد ونابود خواهد كرد.

جمعى از معاريف به عنوان خير خواهى سر راه را بروى گرفته وخطر اين حركت ونهضت را تذكر دادند ولى آن حضرت در پاسخ فرمود كه من بيعت نمى كنم وحكومت ظلم وبيداد را امضا نمى نمايم ومى دانم كه به هر جا روم ، ودر هر جا باشم ، مرا خواهند كشت واين كه مكه را ترك مى گويم براى رعايت حرمت خانه خداست كه با ريختن خون من هتك نشود (٣) .

__________________

(١) ارشاد مفيد ، ص ٢٠١

(٢) مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ٨٩

(٣) ارشاد مفيد ، ص ٢٠١ وفصول المهمه ، ص ١٦٨

۲۱۲۱