وارد شده است.
امام سوم
امام حسين ( سيدالشهدا ) فرزند دوم على عليه‌السلام از فاطمه عليها‌السلام دختر پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله كه در سال چهارم هجرى متولد شده است. آن حضرت پس از شهادت برادر بزرگوار خود امام حسن مجتبى عليه‌السلام به امر خدا وطبق وصيت وى به امامت رسيد (١) .
امام حسين عليه‌السلام ده سال امامت نمود وتمام اين مدت را به استثناى ( تقريبا ) شش ماه آخر در خلافت معاويه واقع بود ودر سخت ترين اوضاع وناگوارترين احوال با نهايت اختناق زندگى مى فرمود ، زيرا گذشته از اين كه مقررات وقوانين دينى اعتبار خود را از دست داده بود وخواسته هاى حكومت جايگزين خواسته هاى خدا ورسول شده بود وگذشته از اين كه معاويه ودستياران او از هر امكانى براى خرد كردن واز ميان بردن اهل بيت وشيعيانشان ومحو نمودن نام على وآل على استفاده مى كردند ، معاويه در صدد تحكيم اساس خلافت فرزند خود يزيد بر آمده بود وگروهى از مردم به واسطه بى بند وبارى يزيد ، از اين امر خشنود نبودند. معاويه براى جلوگيرى از ظهور مخالفت به سخت گيرى هاى بيشتر وتازه ترى دست زده بود.
امام حسين عليه‌السلام خواه ناخواه اين روزگار تاريك را مى گذرانيد وهر گونه شكنجه وآزار روحى را از معاويه ودستياران وى تحمل مى كرد تا در اواسط سال شصت هجرى معاويه درگذشت وپسرش يزيد به جاى پدر نشست. (٢)
بيعت يك سنت عربى بود كه در كارهاى مهم مانند سلطنت وامارت اجرا مى شد وزير دستان وبه ويژه سرشناسانشان دست بيعت وموافقت وطاعت به سلطان يا امير مثلاً مى دادند ومخالفت بعد از بيعت عار وننگ قومى بود ومانند تخلف از امضاى
__________________
(١) ارشاد مفيد ، ص ١٧٩ ؛ اثبات الهداة ، ج ٥ ، ص ١٦٨ - ٢١٢ واثبات الوصية مسعودى ، ص ١٢٥
(٢) ارشاد مفيد ، ص ١٨٢ ؛ تاريخ يعقوبى ، ج ٢ ، ص ٢٢٦ - ٢٢٨ وفصول المهمه ، ص ١٦٣
