ودر وصف حال گروهى ديگر كه در زندگى دنيا از مال وثروت خود استفاده مشروع نمى كنند ، مى فرمايد :

﴿ حَتَّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ* لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَمِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴾(١)

تا آن دم كه به يكى از آنان مرگ مى رسد مى گويد خدايا مرا ( به دنيا ) برگردانيد شايد در تركه خود كار نيكى انجام دهم. نه هرگز اين سخنى است كه او مى گويد « به سخنش گوش داده نمى شود » ودر پيش شان برزخى است كه تا روز رستاخيز ادامه دارد.

روز قيامت - رستاخيز

در ميان كتب آسمانى ، قرآن كريم تنها كتابى است كه از روز رستاخيز به تفصيل سخن رانده ودر عين اين كه تورات نامى از اين روز به ميان نياورده وانجيل جز اشاره مختصرى ننموده قرآن كريم در صدها مورد با نام هاى گوناگون روز رستاخيز را ياد كرده وسرنوشتى را كه جهان وجهانيان در اين روز دارند ، گاهى به اجمال وگاهى به تفصيل بيان نموده است.

وبارها تذكر داده كه ايمان به روز جزا ( روز رستاخيز ) هم تراز ايمان به خدا ويكى از اصول سه گانه اسلام است كه فاقد آن ( منكر معاد ) از آيين اسلام خارج وسرنوشتى جز هلاكت ابدى ندارد.

وحقيقت امر نيز همين است ، زيرا اگر از جانب خدا حسابى در كار ، وجزا وپاداشى در پيش نباشد ، دعوت دينى كه مجموعه اى از فرمان هاى خدا واوامر ونواهى اوست ، كمترين اثرى در بر نخواهد داشت ووجود وعدم دستگاه نبوت وتبليغ دراثر ، مساوى خواهد بود بلكه عدم آن بر وجودش رجحان خواهد داشت ، زيرا

__________________

(١) مؤمنون ، آيات ٩٩ - ١٠٠