«رازی» (۱) یا به کسی که وی معرفی می کند ، تحویل بدهد ، واین دستور من است ...». (۲)
از این نامه ، علاوه بر موضوع جمع آوری وجوه مالی شیعیان که اهمیت به سزایی در تقویت واستحکام وضع اقتصادی جبهه تشیع داشت ، استفاده می شود که نمایندگان امام دارای سلسله مراتبی بودند وحوزه فعالیت هرکدام از آنان مشخص بود ووجوه جمع آوری شده می بایست در نهایت به دست وکیل اصلی برسد واو به امام برساند.
امام ، گویا برای تقویت وتثبیت موقعیت ابراهیم بن عبده ونیز برای روشن ساختن شعاع حوزه فعالیت او ، طی نامه ای به «عبدالله بن حَمْدِویه بِیْهَقی» چنین نوشت :
«من ابراهیم بن عبده را برای دریافت حقوق مالی آن سامان وناحیه شما منصوب کردم واو را وکیل امین ومورد اعتماد خویش نزد پیروان خود قرار دادم. تقوا در پیش گیرید ومراقب باشید ووجوه مالی واجب را بپردازید که هیچ کس در ترک یا تأخیر پرداخت آن معذور نیست ...». (۳)
گویا برخی از شیعیان در مورد اصالت خط ونامه امام درباره ابراهیم ایجاد شبهه وتردید کرده احتمال داده بودند که مجعول باشد ، از این رو امام طی نامه جداگانه ای نوشت :
«نامه ای که درباره وکالت ابراهیم از ناحیه من جهت دریافت حقوق مالی مربوط به من از شیعیان آن منطقه رسیده ، به خط خود من است ...». (۴)
__________________
۱ ـ ظاهراً مقصود ، احمد بن اسحاق رازی ، یکی از بزرگان شیعیان اهل ری ، ویکی دیگر از نمایندگان امام عسکری است. (ر.ک : حیاه الإمام العسکری ، شیخ محمد جواد طبسی ، ص ۳۳۲).
۲ ـ طوسی ، اختیار معرفه الرجال (معروف به رجال کشّی) ، ص ۵۷۵ ۵۸۰ ، حدیث ۱۰۸۸ ؛ مجلسی ، بحار الأنوار ، ج ۵۰ ، ص ۲۱۹ ۳۲۳. این نامه به اختصار در تحف العقول (ص ۴۸۴) نیز آمده است.
۳ ـ طوسی ، همان کتاب ، ص ۵۸۰ ، حدیث ۱۰۸۹.
۴ ـ همان.
