«محمد بن داود قمی» و «محمد طلحی» نقل می کنند : اموالی از «قم» واطراف آن که شامل «خمس» ونذور وهدایا وجواهرات بود ، برای امام ابوالحسن هادی عليه‌السلام حمل می کردیم. در راه ، پیک امام در رسید وبه ما خبر داد که بازگردیم ، زیرا موقعیت برای تحویل این اموال مناسب نیست. ما بازگشتیم وآن چه نزدمان بود ، همچنان نگه داشتیم تا آن که پس از مدتی امام دستور داد اموال را بر شترانی که فرستاده بود ، بار کنیم وآن ها را بدون ساربان به سوی او روانه کنیم. ما اموال را به همین کیفیت حمل کردیم وفرستادیم. بعد از مدتی که به حضور امام رسیدیم ، فرمود : به اموالی که فرستاده اید ، بنگرید! دیدیم در خانه امام ، اموال به همان حال محفوظ است. (۱)

گرچه روشن نیست که این جریان در زمان اقامت امام در مدینه اتفاق افتاده یا در سامرّاء (چون در سامرّاء کنترل ومراقبت ، شدیدتر بود) ، اما در هر حال ، نمونه بارزی از ارتباط های محرمانه ودور از دید جاسوسان دربار خلافت به شمار می رود.

همچنین پس از انتقال امام به سامراء که حضرت از طرف حکومت عباسی در محدودیت وتحت نظارت شدید به سر می برد ، یک بار اموالی از قم برای آن حضرت فرستاده شد وبا وجود دستور متوکل به فتح بن خاقان جهت ضبط آن اموال وتلاش فتح در این زمینه ، امام شبانه آن را تحویل گرفت وتلاش دستگاه امنیتی دربار عباسی ، به جایی نرسید. (۲)

شبکه ارتباطی وکالت

شرائط بحرانی ای که امامان شیعه در زمان عباسیان با آن رو به رو بودند ، آنان را واداشت تا ابزاری جدید برای برقراری ارتباط با پیروان خود جستوجو کنند.

__________________

۱ ـ مجلسی ، بحارالأنوار ، ج ۵۰ ، ص ۱۸۵.

۲ ـ طوسی ، الأمالی ، مؤسسه البعثه ، ص ۲۷۶.

۷۵۸۱