خاموش ساختن نور خدا ، با شکست رو به رو شد وخداوند آنان را رسوا ساخت.

امامِ خردسال

از آن جا که حضرت جواد نخستین امامی بود که در کودکی به منصب امامت رسید ، طبعاً نخستین سؤالی که در هنگام مطالعه زندگی آن حضرت به نظر می رسد ، این است که چگونه یک نوجوان می تواند مسئولیت حساس وسنگین امامت وپیشوایی مسلمانان را بر عهده بگیرد؟ آیا ممکن است انسانی در چنین سنی به آن حد از کمال برسد که بتواند جانشین پیامبر خدا باشد؟ وآیا در امت های پیشین چنین چیزی سابقه داشته است؟

در پاسخ این سؤال ها باید توجه داشت : درست است که دوران شکوفایی عقل وجسم انسان معمولاً حد ومرز خاصی دارد که با رسیدن آن زمان ، جسم وروان به حد کمال می رسند ، ولی چه مانعی دارد که خداوند قادر حکیم ، برای مصالحی ، این دوران را برای بعضی از بندگان خاص خود کوتاه ساخته ، در سال های کمتری خلاصه کند. در جامعه بشر یت از آغاز تاکنون افرادی بوده اند که از این قاعده عادی مستثنا بوده اند ودر پرتو لطف وعنایت خاصی که از طرف خالق جهان به آنان شده است ، در سنین کودکی به مقام پیشوایی ورهبری امتی نائل شده اند.

برای این که مطلب بهتر روشن شود ، ذیلاً مواردی از این استثناها را یادآوری می کنیم :

۱. قرآن مجید درباره حضرت یحیی ورسالت او واین که در دوران کودکی

__________________

خداوند دروغ آنان را آشکار ساخت وماریه را از این تهمت تبرئه کرد (ابن شهرآشوب ، مناقب آل أبی طالب ، ج ۴ ، ص ۳۸۷ ؛ طبری ، محمد بن جریر بن رستم ، دلائل الإمامه ، ص ۲۰۱۲۰۴).

۷۵۸۱