ده سال در دوران حکومت وی سپری گردید.

این مدت ، در آن عصر اختناق واستبداد وخودکامگی هارون ، دوران آزادی نسبی وفعالیت فرهنگی وعلمی امام رضا عليه‌السلام به شمار می رود ، زیرا هارون در این مدت متعرض امام نمی شد وحضرت آزادانه فعالیت می نمود ، از این رو شاگردانی که امام تربیت کرد وعلوم ومعارف اسلامی وحقایقی از تعلیمات قرآن که حضرت در حوزه اسلام منتشر نمود ، عمدتاً در این مدت صورت گرفت.

شاید علت مهم این کاهش فشار از طرف هارون ، نگرانی وی از عواقب قتل امام موسی بن جعفر عليه‌السلام بود ، زیرا گرچه هارون تلاش فراوانی به منظور کتمان این جنایت به عمل آورد ، اما سرانجام جریان فاش شد وموجب نفرت وانزجار مردم گردید وهارون کوشش می کرد خود را از این جنایت تبرئه سازد. گواه این معنا این است که هارون به عموی خود «سلیمان بن ابی جعفر» ، که جنازه آن حضرت را از دست عمله ظلم وی گرفته با احترام به خاک سپرد ، پیغام فرستاد که : «خدا سندی بن شاهک را لعنت کند ، او این کار را بدون اجازه من انجام داده است»! (۱)

مؤید دیگر این معنا اظهارات هارون در پاسخ «یحیی بن خالد برمکی» در مورد علی بن موسی عليه‌السلام است ، یحیی (که قبلاً نیز درباره امام کاظم عليه‌السلام بدگویی وسعایت کرده بود) به هارون گفت :

پس از موسی بن جعفر اینک پسرش جای او نشسته وادعای امامت می کند (گویا نظر وی این بود که بگوید بهتر است از هم اکنون علی بن موسی عليه‌السلام تحت نظر مأموران خلیفه قرار گیرد!).

هارون (که هنوز قتل موسی بن جعفر را فراموش نکرده بود واز عواقب آن نگران بود) ، پاسخ داد :

__________________

۱ ـ مجلسی ، بحارالأنوار ، ج ۴۸ ، ص ۲۲۷ ؛ صدوق ، عیون اخبار الرضا ، ج ۱ ، ص ۱۰۰.

۷۵۸۱