بغداد به شهادت رسید. (۱)

تلاش برای محو آثار جرم!

هارون ومزدوران او که تصمیم به قتل ناجوانمردانه پیشوای هفتم گرفته بودند ، آگاه بودند که چه جنایت بزرگی را مرتکب می شوند ، آنان به خوبی آگاه بودند که فاجعه ای به این عظمت ، هرگز مخفی نمی ماند ومردم بالاخره پی به اصل قضیه خواهند برد وممکن است این مسأله اسباب دردسر گردد ، از این رو پس از مسموم کردن امام وظرف دو سه روزی که حضرت در آستانه شهادت قرار گرفته واز شدت درد به خود می پیچید ، دست به کار شده مقدمات محو آثار این جرم را فراهم کردند. از آن جمله بنا به نقل «ابن شهرآشوب» ، «سندی» هشتاد نفر از رجال وشخصیت ها را جمع کرده به زندان برد تا از نزدیک وضع زندان وحال امام را ببینند وگواهی بدهند که امام در کمال رفاه! وآسایش به سر می برد! وهیچ گونه آثار جراحت وزخمی در او وجود ندارد! لکن امام نقشه های آنان را نقش بر آب کرد وبه آن گروه فرمود : به شما بگویم من بهوسیله نُه دانه خرما مسموم شده ام ، فردا بدنم کبود می شود وپس فردا از دنیا می روم .... (۲)

در هر حال ، شهادت امام برای حکومت هارون پایان ماجرا نبود ، بلکه آخرین پرده این تراژدی ، حکایت از آشفتگی ووحشت مزدوران هارون وتلاش مذبوحانه آنان برای از بین بردن آثار این جنایت بزرگ می کند ، زیرا آنان پس از شهادت امام نیز برای پوشاندن آثار این جنایت ، گروهی از فقها ورجال درباری بغداد را به عنوان گواهان عادل! به زندان برده گفتند : پیکر موسی بن

__________________

۱ ـ کلینی ، اصول کافی ، ج ۱ ، ص ۴۷۶ ؛ صدوق ، عیون اخبارالرضا ، ج ۲ ، ص ۹۲ ۹۳ ؛ شیخ مفید ، الإرشاد ، ج ۲ ، ص ۲۱۵ ؛ ابن صباغ مالکی ، الفصول المهمه فی معرفه الأئمه ، ج ۲ ص ۹۵۵ ؛ علی بن عیسی أربلی ، کشف الغمه فی معرفه الأئمه ، ج ۳ ، ص ۲۹۳ ؛ فضل بن حسن طبرسی ، إعلام الوری بأعلام الهدی ، ص ۳۱۱. برای آگاهی بیش تر در مورد مدت حبس حضرت کاظم ونیز تفصیل شهادت آن حضرت ، رجوع شود به کتاب دیگر این نگارنده به نام «پیشوای آزاده» (زندگانی سیاسی واجتماعی امام موسی بن جعفر عليه‌السلام).

۲ ـ ابن شهرآشوب ، مناقب آل ابی طالب ، ج ۴ ، ص ۳۵۳.