هارون خودداری کرد وبه او پیام فرستاد که کسی را بفرستد تا امام را از او تحویل بگیرد ، وگرنه او را آزاد خواهد کرد. هارون پس از دریافت این پیام ، دستور داد امام را تحویل گرفته به بغداد منتقل نمایند. حضرت کاظم در بغداد مدتی در زندان فضل بن ربیع وسپس در زندان فضل بن یحیی بود وآن گاه به دستور هارون آن حضرت را به «سندی بن شاهک» که از دژخیمان وسرسپردگان دربار وی بود ، تحویل دادند. (۱)

شهادت جانگداز

با وجود آن که پیشوای هفتم از سال ۱۷۹ در بازداشت به سرمی برد ، باز هارون از ناحیه او احساس خطر می کرد ، زیرا او را نقطه امید روشنی می دانست که چشم مردم محروم ومستضعف ، از چهارگوشه کشور اسلامی به سوی او دوخته شده ، واو تبلور آرمان ها وافکار مسلمانان بود.

امام تا سال ۱۸۳ در زندان بغداد به سر می برد ودر این مدت ، هارون از هرگونه فشار وتضییق نسبت به آن شخصیت مبارز فروگذار نکرد تا به پندار خود ، حضرت را وادار به تسلیم نماید ، ولی با مقاومت قهرمانانه امام رو به رو گردید وناکام ماند.

هارون که تمام نقشه های خود را به منظور کاستن از نفوذ وقدرت پیشوای هفتم ، ویا تسلیم نمودن او ، بی اثر می دید ، سرانجام در سال ۱۸۳ طبق روال نفرت انگیز همیشگی زمام داران ستمگر وعوام فریب ، که دشمنان بزرگ خود را با وسایل ناجوانمردانه وپنهانی سر به نیست می کنند (ومزوّرانه در تشییع جنازه آنان حاضر شده اشک تمساح می ریزند!) مخفیانه دستور «مسموم کردن» امام را صادر کرد. این دستور طبق مشهور توسط رئیس پلیس بغداد یعنی «سندی بن شاهک» به مورد اجرا گذاشته شد وپیشوای هفتم با وضع دلخراشی در زندان

__________________

۱ ـ شیخ طوسی ، کتاب الغیبه ، ص ۲۲ ۲۳.

۷۵۸۱