از این نظر پیامبر نقشه سران قریش را با علی در میان گذاشت وفرمود : امشب در بستر من بخواب وآن پارچه سبزی را که من هر شب بر روی خود می کشیدم ، بر روی خود بکش تا تصور کنند که من در بستر خفته ام (مرا تعقیب نکنند).
علی عليه‌السلام به این ترتیب عمل کرد ، مأموران قریش از سرِ شب خانه پیامبر را محاصره کردند وبامداد که با شمشیرهای برهنه به خانه هجوم بردند ، علی عليه‌السلام از بستر بلند شد. آنان که نقشه خود را تا آن لحظه صددرصد دقیق وموفّق می پنداشتند ، با دیدن علی سخت برآشفتند وبه او گفتند : محمّد کجاست؟ علی فرمود : مگر او را به من سپرده بودید که از من می خواهید؟ کاری کردید که او ناچار شد خانه را ترک کند. در این هنگام به سوی علی عليه‌السلام یورش بردند وبه نقل «طبری» او را آزردند وآن گاه وی را به سوی مسجدالحرام کشیدند وپس از بازداشت مختصری ، او را آزاد ساختند ودر سمت مدینه به تعقیب پیامبر پرداختند ، در حالی که پیامبر در غار «ثور» پنهان شده بود. (۱) قرآن مجید این فداکاری بزرگ علی عليه‌السلام را در تاریخ جاودانگی بخشیده وطی آیه ای او را از کسانی معرفی می کند که در راه خدا جان خود را فدا می کنند :
«بعضی از مردم] همچون علی در «لیله المبیت» به هنگام خفتن در جایگاه پیامبر [جان خود را برای کسب خشنودی خدا می فروشند وخداوند نسبت به بندگانش مهربان است». (۲)
__________________
۱ ـ به مآ خذ زیر مراجعه کنید : ابن هشام ، عبدالملک ، السیره النبویه ، تحقیق : مصطفی السقا ، ابراهیم الأبیاری وعبدالحفیظ شلبی ، ج ۲ ، ص ۱۲۴ ۱۲۸ ; ابن اثیر ، الکامل فی التاریخ ، ج ۲ ، ص ۱۰۲ ; محمد بن سعد ، الطبقات الکبری ، ج ۱ ، ص ۲۲۸ ; شیخ مفید ، الإرشاد ، ص ۳۰ ; الحاکم النیشابوری ، المستدرک علی الصحیحین ، اِعداد : عبدالرحمن المرعشی ، ج ۳ ، ص ۴ ; طبری ، محمد بن جریر ، تاریخ الأمم والملوک ، ج ۲ ، ص ۲۴۴.
۲ ـ ﴿وَمِنَ الناس ِمَنْ یَشری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ الله وَاللهُ رَؤفٌ بِالْعِباد﴾ (بقره : ۲۰۷).
