شاید تصور شود که توجیه تمام اعمال ورفتار فردی مثل هارون ، با منطق دین ، کار دشواری است ، ولی او با استخدام وخریدن تنی چند از قضات وفقهای مزدور ودنیاپرست آن روز ، راه را برای توجیه اعمال خود ، کاملاً هموار کرده بود.
شورای قضائی!
یکی از نمونه های بارز فریب کاری وتظاهر هارون به دین داری ، جریان شهادت وقتل «یحیی بن عبدالله» است.
«یحیی بن عبدالله» نواده امام حسن ، یکی از بزرگان خاندان هاشمی وچهره ممتاز وبرجسته ای به شمار می رفت واز یاران خاص امام صادق عليه‌السلام ومورد توجه آن حضرت بود. (۱)
یحیی در جریان قیام «حسین شهید فخّ» برضد حکومت ستم گر عباسی ، در سپاه او شرکت داشت واز سرداران بزرگ سپاه او محسوب می شد. او پس از شکست وشهادت حسین ، با گروهی به «دیلم» رفت ودر آن جا به فعالیت پرداخت. مردم آن منطقه به او پیوستند ونیروی قابل توجهی تشکیل دادند.
هارون «فضل بن یحیی برمکی» را با سپاهی به دیلم فرستاد. فضل پس از ورود به دیلم ، به دستور هارون باب مراسله (ونامه نگاری) را با یحیی باز کرده ،
__________________
۱ ـ ابوالفرج اصفهانی ، مقاتل الطالبیین ، ص ۳۰۸. مرحوم کلینی در کتاب کافی (ج ۱ ، ص ۳۶۶) نامه ای از یحیی بن عبدالله خطاب به امام موسی بن جعفر عليه‌السلام نقل می کند که یحیی در آن ، روش آن حضرت وپدر ارجمندش امام صادق عليه‌السلام را مورد انتقاد قرار داده وامام پاسخ تندی به او داده است. مرحوم علامه مامقانی در کتاب خود (تنقیح المقال ، ج ۳ ، ماده یحیی) با اشاره به این نامه می گوید : سند این روایت غیر قابل خدشه است ، ولی مضمون این روایت مخالف چیزی است که درباره یحیی اطلاع داریم (یعنی شاید اشتباهی از راویان حدیث باشد).
امّا مؤلف کتاب «حیاه الإ مام موسی بن جعفر» اثبات می کند که این روایت قابل اعتماد نیست ، زیرا اولاً مرسل است وثانیاً در سند آن افرادی هستند که ناشناخته اند ودر کتب رجال اسمی از آن ها نیست (حیاه الإمام موسی بن جعفر ، ج ۲ ، ص ۹۹).
