به «زوج صالح» مشهور بودند ، به دنیا آمده ودر خانواده فضیلت وتقوی وشهامت پرورش یافته بود.

پدر ودایی وجد وعموی مادری وعده ای دیگر از خویشان ونزدیکان او ، بهوسیله «منصور دوانیقی» به شهادت رسیده بودند واین خانواده بزرگ که چندین نفر از مردان خود را در راه مبارزه با دشمنان اسلام قربانی داده بود ، پیوسته در غم واندوه عمیقی فرو رفته بود. (۱)

حسین که در چنین خانواده ای پرورش یافته بود ، هرگز خاطره شهادت پدر وبستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمی کرد ویادآوری شهادت آنان ، روح پرشور ودلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود ، سخت آزرده می ساخت ، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع وشرائط ، ناگزیر از سکوت دردآلودی بود.

او که قبلاً احساساتش جریحه دار شده بود ، بیدادگری های هادی عباسی ومخصوصاً حاکم مدینه ، کاسه صبرش را لبریز نموده او را به سوی قیام بر ضدّ حکومت هادی پیش برد.

شکست نهضت

به محض آن که حسین قیام کرد ، عده زیادی از هاشیمان ومردم مدینه با او بیعت کرده با نیروهای هادی به نبرد پرداختند وپس از آن که طرف داران هادی را مجبور به عقب نشینی کردند ، به فاصله چند روز ، تجهیز قوا نموده به سوی مکه حرکت کردند تا با استفاده از اجتماع مسلمانان در ایام حج ، شهر مکه را پایگاه قرار داده ، دامنه نهضت را توسعه بدهند.گزارش جنگ مدینه وحرکت این عده به سوی مکه ، به اطلاع هادی رسید. هادی سپاهی را به جنگ آنان فرستاد. در سرزمین «فخ» دو سپاه به هم رسیدند وجنگ سختی درگرفت. در جریان

__________________

۱ ـ ابوالفرج اصفهانی ، همان کتاب ، ص ۲۸۵.