البته هنوز این نهضت شکل نگرفته وموعد آن که موسم حج بود ، فرانرسیده بود ، ولی سخت گیری های طاقت فرسای فرماندار وقت مدینه ، باعث شد که آتش این نهضت زودتر شعلهور شود. فرماندار مدینه که از مخالفان خاندان پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله بود ، برای خوش خدمتی به دستگاه خلافت ، وگویا به منظور اثبات لیاقت خود! هرروز به بهانه ای رجال وشخصیت های بزرگ هاشمی را اذیت می کرد. از جمله ، آن ها را مجبور می ساخت هر روز در فرمانداری حاضر شده خود را معرفی نمایند ، او به این هم اکتفا نکرده ، آن ها را ضامن حضور یکدیگر قرار می داد ویکی را به علت غیبت دیگری ، مؤاخذه وبازداشت می نمود! (۱)
یک روز «حسین صاحب فخ» و «یحیی بن عبدالله» را به خاطر غیبت یکی از بزرگان بنی هاشم سخت مؤاخذه کرد وبه عنوان گروگان بازداشت نمود وهمین امر مثل جرقه ای که به انبار باروتی برسد ، موجب انفجار خشم وانزجار هاشمیان گردیده نهضت آن ها را جلو انداخت وآتش جنگ در مدینه شعلهور گردید.
آغاز نهضت
چنان که اشاره شد ، رهبری این نهضت را «حسین بن علی» مشهور به شهید فخّ ، نواده حضرت مجتبی ، به عهده داشت. او یکی از رجال برجسته ، با فضیلت وشهامت ، وعالی قدر هاشمی بود. او مردی وارسته وبخشنده وبزرگوار بود واز نظر صفات عالی انسانی ، یک چهره معروف وممتاز به شمار می رفت. (۲)
او از پدر ومادر با فضیلت وپاک دامنی که در پرتو صفات عالی انسانی خود
__________________
۱ ـ محمد بن جریر طبری ، تاریخ الأمم والملوک ، ج ۱۰ ، ص ۲۵ ابوالفرج اصفهانی ، مقاتل الطالبیین ، نجف ، منشورات المکتبه الحیدریه ، ۱۳۸۵ ه. ق ، ص ۲۹۴ ۲۹۵.
۲ ـ پس از شهادت حسین بن علی ، هنگامی که سر بریده او را به مدینه آوردند ، پیشوای هفتم از مشاهده آن سخت افسرده شد وبا تأثر واندوه عمیق فرمود : به خدا سوگند او یک مسلمان نیکوکار بود ، او بسیار روزه می گرفت ، فراوان نماز می خواند ، با فساد وآلودگی مبارزه می نمود ، وظیفه امر به معروف ونهی از منکر را انجام می داد ، او در میان خاندان خود ، بی نظیر بود (ابوالفرج اصفهانی ، مقاتل الطالبیین ، ص ۳۰۲).
