بلکه وزیر (من) وبر خیر ونیکی هستی». (۱)

این گفتار گرچه می تواند مربوط به عبادت پیامبر در حِراء در دوران پس از رسالت باشد ، ولی قرائن گذشته واین که عبادت پیامبر در حِراء غالباً قبل از رسالت بوده است ، نشان می دهد که این گفتار مربوط به دوران قبل از رسالت پیامبر اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله باشد. در هرحال پاکی روح علی عليه‌السلام وتربیت های پیگیر پیامبر سبب شد که او در همان دوران کودکی با قلب حساس ، دیده نافذ وگوش شنوا ، چیزهایی را ببیند وصداهایی را بشنود که برای مردم عادی دیدن وشنیدن آن ها ممکن نیست.

ابن ابی الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه می نویسد :

«در کتب صحاح روایت شده است که وقتی جبرئیل برای نخستین بار بر پیامبر نازل گردید واو را به مقام رسالت مفتخر ساخت ، علی عليه‌السلام در کنار پیامبر اسلام بود». (۲)

۲. از بعثت تا هجرت پیامبر

دومین قسمت از زندگانی علی عليه‌السلام را بخش از بعثت تا هجرت به مدینه تشکیل می دهد که از نظر زمانی سیزده سال می شود. این بخش از زندگانی امام ، شامل یک سلسله خدمات ومجاهدات درخشان واقدامات بزرگ وبرجسته علی عليه‌السلام در راه پیشرفت اسلام می باشد ، که در تاریخ اسلام ، نصیب کسی جز او نشده است.

__________________

۱ ـ ولقد کان یجاور فی کل سنه بحِراء فأراه ولایراه غیری ... ولقد سمعت رِنَّه الشیطان حین نزل الوحی علیه فقلت یا رسول الله ما هذه الرنَّه؟ فقال : هذا الشیطان قد أیس من عبادته ، انک تسمع ما أسمع وتری ما أری الا أنک لست بنبیّ ولکنک لوزیر وانک لعلی خیر. (نهج البلاغه ، صبحی صالح ، خطبه ۱۹۲).

۲ ـ ابن ابی الحدید ، شرح نهج البلاغه ، تحقیق : محمد ابوالفضل ابراهیم ، ج ۱۳ ، ص ۲۰۸.

۷۵۸۱