سؤال دیگری دارم.
بفرمایید.
به چه دلیل عقیده دارید که میوه ها ونعمت های بهشتی کم نمی شود وهرچه از آن ها مصرف شود ، باز به حال خود باقی بوده کاهش پیدا نمی کند؟ آیا نمونه روشنی از پدیده های این جهان می توان برای این موضوع ذکر کرد؟
آری ، نمونه روشن آن درعالم محسوسات آتش است. شما اگر از شعله چراغی صدها چراغ روشن کنید ، شعله چراغ اول به جای خود باقی است واز آن به هیچوجه کاسته نمی شود! ...
... اسقف هرسؤال مشکلی به نظرش می رسید ، همه را پرسید وجواب قانع کننده شنید وچون خود را عاجز یافت ، به شدت ناراحت وعصبانی شد وگفت : «مردم! دانشمند والا مقامی را که مراتب اطلاعات ومعلومات مذهبی او از من بیش تر است ، به این جا آورده اید تا مرا رسوا سازد ومسلمانان بدانند پیشوایان آنان از ما برتر وداناترند؟! به خدا سوگند دیگر با شما سخن نخواهم گفت واگر تا سال دیگر زنده ماندم ، مرا در میان خود نخواهید دید!» این را گفت واز جا برخاست وبیرون رفت!
اتهام ناجوانمردانه
این جریان به سرعت در شهر دمشق پیچید وموجی از شادی وهیجان درمحیط شام به وجود آورد. هشام ، به جای آن که از پیروزی افتخارآمیز علمی امام باقر عليه‌السلام بر بیگانگان خوشحال گردد ، بیش از پیش از نفوذ معنوی امام عليه‌السلام بیمناک شد وضمن ظاهرسازی وارسال هدیه برای آن حضرت ، پیغام داد که حتماً همان روز دمشق را ترک گوید! نیز بر اثر خشمی که به علت پیروزی علمی امام عليه‌السلام به وی دست داده بود ، کوشش کرد درخشش علمی واجتماعی ایشان را با حربه زنگ زده تهمت از بین ببرد ورهبر عالی قدر اسلام را متهم به گرایش به مسیحیت نماید! لذا با کمال ناجوانمردی به برخی از فرمانداران خود (مانند فرماندار شهر مدین) چنین نوشت :
