«تذکر بده زیرا تذکر برای مؤمنان سودمند است». (۱)

یاد همسالان وهمگنان خویش را که درگذشته اند وتو تنها مانده ای ، از خاطر برده ای ، بنگر آیا آن گونه که تو گرفتار (وآلوده) شدی ، آنان گرفتار شدند؟ آیا آن چنان که تو سقوط کردی ، سقوط کردند؟ آیا تو امر نیکی را یاد کردی که آنان آن را نادیده گرفتند؟ آیا چیزی را تو دانستی که آنان ندانستند؟ نه ؛ چنین نیست ، بلکه در اثر موقعیتی که پیدا کردی ، در چشم عوام منزلت واحترام یافتی ووضع تو آنان را به زحمت افکند ، زیرا از رأی تو پیروی می کنند وبه دستور تو عمل می نمایند ، هرچه را تو حلال بشماری حلال ، وآن چه را حرام بشماری ، حرام می شمارند. البته تو چنین صلاحیت واختیاری (در حلال وحرام) نداری ، ولی آن چه آنان را برتو چیره ساخته ، طمع بستن آنان به آن چه تو داری ، از دست رفتن علمایشان ، چیرگی نادانی برتو وآنان ، وریاست طلبی تو وآنان بوده است.

آیا نمی بینی که چه قدر در نادانی وغرور فرو رفته ای ، ومردم چه قدر در گرفتاری وفتنه به سرمی برند؟! تو آنان را گرفتار کردی ومردم با دیدن وضع وموقعیت تو ، دستاوردهای خود را نادیده گرفته ، شیفته مقام ومنصب تو شدند ، ودل هایشان مشتاق است که به رتبه علمی تو نایل گردند ، یا به مقام ومنصب تو برسند ، وبدین ترتیب در اثر رفتار وحرکت تو ، در دریایی (از گمراهی) سقوط کردند که عمق آن ناپیداست وبه گرفتاری ای دچار شدند که ابعاد آن نامعلوم است ، خدا به داد ما وتو برسد که او فریادرس (درماندگان) است.

اینک از تمام منصب ها وسمت های خویش کناره گیری کن تا به پاکان وصالحان پیشین بپیوندی ؛ آنان که اینک در کفن های پوسیده در آغوش خاک خفته اند ، شکم هایشان به پشت هایشان چسبیده است ، بین آن ها وخدا هیچ حجاب وحایلی نیست ، دنیا آنان را فریب نمی دهد وآنان

__________________

۱ ـ «وَذَکِّر فَاِنّ الذِّکْری تَنْفَعُ الْمُؤمِنینَ» (سوره ذاریات : ۵۵).

۷۵۸۱