«حجاج» حاکم عراق ، «مهلب» حاکم خراسان ، و «هشام بن اسماعیل» حاکم مدینه نیز همچون وی ، سفاک وبیرحم بودند». (۱)
هشام بن اسماعیل که حاکم مدینه بود ، چندان بر مردم سخت گرفت وآن چنان خاندان پیامبر را آزار داد که وقتی ولید بعد از مرگ پدرش به حکومت رسید ، ناچار شد او را از کار برکنار نماید. (۲)
بدتر از همه آنان حجاج بود که جنایات او در تاریخ اسلام مشهور است. عبدالملک پس از شکست عبدالله بن زبیر توسط حجاج ، او را به مدت دو سال به استانداری حجاز (مکه ومدینه وطائف) منصوب کرد. (۳)
حجاج در مدینه گردن گروهی از صحابه مانند «جابر بن عبدالله انصاری» ، «انس بن مالک» ، «سهل بن ساعدی» وجمعی دیگر را به قصد خوار کردن آنان داغ نهاد!. دستاویز او در این کار آن بود که اینان کشندگان عثمانند! (۴)
او هنگام ترک مدینه چنین گفت :
«خدا را سپاس می گویم که مرا از این شهر گنده بیرون می برد. این شهر از همه شهرها پلیدتر ومردم آن نسبت به امیرالمؤمنین دغل کارتر وگستاخ ترند. اگر سفارش امیرالمؤمنین نبود ، این شهر را با خاک یکسان می کردم. در این شهر جز پاره چوبی که منبر پیامبر خوانند واستخوان پوسیده ای که قبر پیامبر می دانند ، چیزی نیست»!! (۵)
__________________
۱ ـ مروج الذهب ومعادن الجوهر ، ج ۳ ، ص ۹۱.
۲ ـ ابن واضح ، تاریخ یعقوبی ، تعلیق : سید محمد صادق بحرالعلوم ، ج ۳ ، ص ۲۷ و ۲۹ ؛ محمد بن سعد ، الطبقات الکبری ، ج ۵ ، ص ۲۲۰.
۳ ـ ابن قُتیبه دینوری ، الإمامه والسیاسه ، ج ۲ ، ص ۳۱.
۴ ـ ابن واضح ، همان کتاب ، ج ۳ ، ص ۱۸. ابن اثیر می گوید : دست آنان را همچون اهل ذمّه داغ نهاد (الکامل فی التاریخ ، ج ۴ ، ص ۳۵۹).
۵ ـ ابن اثیر ، همان کتاب ، ج ۴ ، ص ۳۵۹ ؛ دکتر شهیدی ، سیدجعفر ، تاریخ تحلیلی اسلام تا پایان اموی ، ص ۱۸۲ (به نقل از : مشکوه الأدب). از ساحت قدس رسول گرامی اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله به خاطر نقل این سخنان شرم آور ، که از سر ضرورت وبرای آشنایی خوانندگان با ماهیّت پلید خلفای اموی صورت گرفت ، پوزش می طلبم مؤلف.
