۲. امر به معروف ؛

۳. نهی از منکر ؛

۴. پیروی از سیره جدش پیامبر وپدرش علی عليه‌السلام وزنده کردن سیره آن دو بزرگوار.

۲. سکوت نابخشودنی

امام حسین عليه‌السلام هنگام عزیمت به سوی عراق ، در منزلی به نام «بیضه» خطاب به سپاه «حُّر» خطبه ای ایراد کرد وطی آن انگیزه قیام خود را چنین شرح داد :

«مردم! پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود : هرمسلمانی با سلطان ستمگری مواجه گردد که حرام خدا را حلال شمرده وپیمان الهی را درهم می شکند ، با سنت وقانون پیامبر از درِ مخالفت در آمده در میان بندگان خدا راه گناه ومعصیت وعدوان ودشمنی در پیش می گیرد ، ولی او در مقابل چنین سلطانی ، با عمل ویا با گفتار اظهار مخالفت نکند ، بر خداوند است که این فرد (ساکت) را به کیفر همان ستمگر (آتش جهنم) محکوم سازد.

مردم! آگاه باشید اینان (بنی امیه) اطاعت خدا را ترک وپیروی از شیطان را برخود فرض نموده اند ، فساد را ترویج وحدود الهی را تعطیل نموده ، فیء را (که مختص به خاندان پیامبر است) به خود اختصاص داده اند ومن به هدایت ورهبری جامعه مسلمانان وقیام برضد این همه فساد ومفسدین که دین جدم را تغییر داده اند ، از دیگران شایسته ترم ...». (۱)

۳. محو سنت ها ورواج بدعت ها

امام حسین عليه‌السلام پس از ورود به مکه ، نامه ای به سران قبایل «بصره» فرستاد و

__________________

۱ ـ ابومخنف ، مقتل الحسین ، ص ۸۵ محمد بن جریر طبری ، تاریخ الأمم والملوک ، ج ۶ ، ص ۲۲۹ عزالدین ابن اثیر ، الکامل فی التاریخ ، ج ۴ ، ص ۴۸ نجمی ، محمد صادق ، سخنان حسین بن علی عليه‌السلام از مدینه تا کربلا ، ص ۱۴۸. احمد بن یحیی البلاذری نیز بخشی از این خطبه را در «انساب الأشراف» ، ج ۳ ، ص ۱۷۱ نقل کرده است.

۷۵۸۱