خانواده وگروهی از بنی هاشم ، مدینه را به سوی مکه ترک گفت ودر سوم شعبان وارد این شهر شد.
انتخاب مکه از میان شهرهای مختلف ، به این دلیل بود که مکه ، حرم امن بود ، وعلاوه بر آن موسم حج در پیش بود وبا توجه به اجتماع قریب الوقوع حجاج در مکه ، این شهر بهترین جا برای ابلاغ پیام امام ورساندن اهداف او به اطلاع مسلمانان بود.
نهضت امام حسین عليه‌السلام تا اینجا ماهیت عکس العملی داشت ، آن هم عکس العمل منفی در برابر یک تقاضای نامشروع ، زیرا حکومت یزید از او با فشار واصرار ، بیعت می خواست واو خودداری میورزید ، ولی در هرحال این موضوع روشن است که امام پیش از آن که دعوت کوفیان پیش آید ، در برابر فشار حکومت یزید ، از خود مخالفت نشان داد واگر دعوت آنان نیز نبود ، باز امام با یزید بیعت نمی کرد.
۲. دعوت کوفیان از امام حسین عليه‌السلام
امام حسین عليه‌السلام که در سوم شعبان وارد مکه شده بود ، در این شهر اقامت گزید وبه افشای ماهیّت ضدّ اسلامی رژیم وقت پرداخت. گزارش مخالفت امام حسین عليه‌السلام با خلافت یزید واقامت او در مکه به عراق رسید ، مردم کوفه که خاطره حکومت عدل علی عليه‌السلام در حدود بیست سال پیش را در خاطر داشتند وآثار تعلیم وتربیت امیرمؤمنان عليه‌السلام در آن شهر به کلی از میان نرفته بود وهنوز یتیم هایی که علی عليه‌السلام بزرگ کرده وبیوه هایی که از آن ها سرپرستی کرده بود ، زنده بودند ، دور هم گرد آمدند وبا ارزیابی اوضاع تصمیم گرفتند از اطاعت یزید سر باز زده از حسین بن علی عليه‌السلام جهت رهبری خود دعوت کنند واز او پیروی نمایند.
به دنبال این مذاکرات ، سران شیعیان کوفه مانند : «سلیمان بن صُرَد خزاعی» ، «مُسَیّب بن نَجَبَه» ، «رفاعه بن شدّاد بَجَلی» ، «حبیب بن مظاهر» نامه هایی به حضور امام حسین عليه‌السلام نوشتند واز او دعوت کردند به عراق برود ورهبری آنان
