فردی ستمگر ودغلکار ، وباجگیری نابکار است که بر مؤمنان بی هیچ ترحم ودلسوزی حکمرانی می کند! خدا در کشمکش میان ما حاکم ، واو به حکم خود ، بین ما داور است.

پروردگارا! این حرکت ما نه به خاطر رقابت بر سر حکومت وقدرت ونه به منظور به دست آوردن مال دنیاست ؛ بلکه به خاطر آن است که نشانه های دین تو را به مردم نشان دهیم واصلاحات را در کشور اسلامی اجرا کنیم تا بندگان ستمدیده ات از چنگ ظالمان در امان باشند وواجبات واحکام وسنت های تو اجرا گردد.

اینک (شما بزرگان امت) اگر مرا یاری نکنید ، ستمگران بر شما چیره می گردند ودر پی خاموش ساختن نور پیامبرتان می کوشند .... (۱)

۳. ضبط اموال دولتی

در همان ایام ، کاروانی از یمن که حامل مقداری از بیت المال بود ، از طریق مدینه ، رهسپار دمشق بود. امام حسین عليه‌السلام با اطلاع از این موضوع ، آن را ضبط کرد ودر میان مستمندان بنی هاشم ودیگران تقسیم کرد ونامه ای بدین شرح به معاویه نوشت : «کاروانی از یمن از این جا عبور می کرد که حامل اموال وپارچه ها وعطریاتی برای تو بود تا آن ها را به خزانه دمشق سرازیر کنی وبه خویشانت که تاکنون شکم ها وجیب های خود را از بیت المال پر کرده اند ، ببخشی ، من نیاز به آن اموال داشتم ، وآن ها را ضبط کردم ، والسلام»! معاویه از این اقدام سخت ناراحت شد ونامه تندی به امام نوشت. (۲)

بی شک این اقدام امام حسین عليه‌السلام یک گام آشکار در جهت نامشروع معرفی نمودن حکومت معاویه ومخالفت صریح با وی به شمار می رفت ، ودر آن شرایط ، هیچ کس جز آن حضرت ، جرأت چنین کاری را نداشت.

__________________

۱ ـ تحف العقول ، ص ۲۳۷ ۲۳۹.

۲ ـ شریف القرشی ، باقر ، حیاه الإمام الحسین بن علی ، ج ۲ ، ص ۲۳۱ (به نقل از شرح نهج البلاغهابن ابی الحدید) ، ج ۱۸ ، ص ۴۰۹.

۷۵۸۱