ماده پنجم : معاویه تعهد می کند که تمام مردم ، اعم از سکنه شام وعراق وحجاز ، از هر نژادی که باشند ، از تعقیب وآزار وی در امان باشند واز گذشته آن ها صرف نظر کند واحدی از آن ها را به سبب فعالیت های گذشته شان برضد حکومت معاویه تحت تعقیب قرار ندهد ومخصوصاً اهل عراق را به خاطر کینه های گذشته آزار نکند.
علاوه بر این ، معاویه تمام یاران علی عليه‌السلام را ، در هر کجا که هستند ، امان می دهد که هیچ یک از آن ها را نیازارد وجان ومال وناموس شیعیان وپیروان علی در امان باشند ، وبه هیچوجه تحت تعقیب قرار نگیرند ، وکوچک ترین ناراحتی برای آن ها ایجاد نشود ، حق هرکسی به خودش برسد ، واموالی که از بیت المال در دست شیعیان علی عليه‌السلام است از آن ها پس گرفته نشود. همچنین نباید هیچ گونه خطری از ناحیه معاویه متوجه حسن بن علی عليه‌السلام وبرادرش حسین بن علی عليه‌السلام وهیچ کدام از افراد خاندان پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله بشود ونباید در هیچ نقطه ای موجبات خوف وترس آن ها را فراهم سازد.
در پایان پیمان ، معاویه اکیداً تعهد کرد تمام مواد آن را محترم شمرده دقیقاً به مورد اجرا بگذارد. او خدا را بر این مسئله گواه گرفت ، وتمام بزرگان ورجال شام نیز گواهی دادند. (۱)
بدین ترتیب پیشگویی پیامبر اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله ، در هنگامی که حسن بن علی عليه‌السلام
__________________
علت انتخاب خراج «دارابگرد» این باشد که چون این شهر طبق اسناد تاریخی ، بدون جنگ تسلیم ارتش اسلام شد ومردم آن دیار با مسلمانان پیمان صلح بستند ، خراج آن طبق قوانین اسلام ، اختصاص به پیامبر وخاندان آن حضرت ویتیمان وتهیدستان ودرماندگان راه داشت. از این رو امام مجتبی عليه‌السلام شرط کرد که خراج این شهر به بازماندگان شهدای جنگ جمل وصفین پرداخت شود ، زیرا درآمد آن جا ، همچنان که گفته شد ، به خود آن حضرت تعلق داشت. به علاوه ، بازماندگان نیازمند شهیدان این دو جنگ که بی سرپرست بودند ، یکی از موارد مصرف این خراج به شمار می رفتند (مجلسی ، بحارالأنوار ، ج ۴۴ ، ص ۱۰).
۱ ـ مشروح پیمان صلح را در کتاب «صلح الحسن» تألیف شیخ راضی آل یاسین ، ص ۲۵۹۲۶۱ مطالعه فرمایید.
