باشد.

از اينروى، لازم است اين مسأله را مورد بحث قرار دهيم که: آيا رسالت پيامبر اسلام(ص) جهانى و جاودانى است، يا اختصاص به قوم معيّن يا زمان محدودى داشته است؟

روشن است که چنين مسأله‌اى را نمى‌توان با روش عقلى خالص، مورد بررسى قرار داد بلکه بايد از روش تحقيق در علوم نقلى و تاريخى، بهره گرفت يعنى بايد به اسناد و مدارک معتبر، مراجعه کرد.

و کسى که حقّانيت قرآن کريم و نبوّت و عصمت پيامبر اسلام(ص) را احراز کرده باشد براى وى هيچ مدرکى معتبرتر از کتاب و سنت نخواهد بود.

جهانى بودن اسلام

جهانى بودن دين اسلام و عدم اختصاص آن به قوم يا منطقه خاصى، از ضروريّات اين آيين الهى است و حتى کسانى هم که ايمان به آن ندارند مى‌دانند که دعوت اسلام، همگانى بوده و محدود به منطقه جغرافيايى خاصّى بنوده است.

افزون بر اين، شواهد تاريخى فراوان وجود دارد که پيامبر اکرم(ص) به سران کشورها مانند قيصر روم و پادشاه ايران و فرمانروايان مصر و حبشه و شامات و نيز به رؤساى قبائل مختلف عرب و... نامه نوشتند و پيک ويژه بسوى آنان گسيل داشتند و همگان را دعوت به پذيرفتن اين دين مقدّس کرده از پيامدهاى وخيم کفر و استنکاف از پذيرفتن اسلام، بر حذر داشتند(١). و اگر دين اسلام، جهانى نبود چنين دعوت عمومى انجام نمى‌گرفت و ساير اقوام و امتها هم عذرى براى عدم پذيرش مى‌داشتند.

بنابراين نمى‌توان بين ايمان به حقّانيت اسلام و ضرورت عمل بر طبق اين شريعت الهى، تفکيکى قائل شد و در نتيجه، کسانى را از موظف بودن به پيروى عملى از اين آيين الهى، مستثنى دانست.

__________________

١. نامه هاى پيامبر اکرم(ص) در کتابهاى معتبر تاريخى، ضبط شده و مجموعه آنها بصورت کتاب مستقلى بنام «مکاتب الرسول» گردآورى شده است.

۵۱۱۳