از امور، آگاهى ندارد(١) و بارها از کار خودش پشيمان مى‌شود(٢). و با يکى از بندگانش (حضرت يعقوب) کشتى مى‌گيرد و نمى‌تواند بر او غالب شود و سرانجام التماس مى‌کند که از او دست بردارد تا مردم، خدايشان را در چنين حالى نبينند(٣). و علاوه بر اينکه نسبتهاى ناروايى به پيامبران الهى مى‌دهد چنانکه (العياذباللّه) نسبت زناى محصنه به حضرت داود (عليه السلام)(٤) و نسبت شرب خمر و زناى با محارم به حضرت لوط (عليه السلام) مى‌دهد(٥). علاوه بر همه اينها جريان مرگ حضرت موسى (عليه السلام) يعنى آورنده کتاب تورات را نيز شرح مى‌دهد که چگونه و در کجا از دنيا رفت(٦).
آيا تنها همين نکته، کافى نيست که ما بفهميم اين کتاب، از حضرت موسى (عليه السلام) نيست؟!
و اما وضع انجيل، از تورات هم رسواتر است زيرا اولا چيزى به نام کتابى که بر حضرت عيسى (عليه السلام) نازل شده در دست نيست و خود مسيحيان هم چنين ادعايى ندارند که انجيل فعلى، کتابى است که خدا بر حضرت عيسى (عليه السلام) نازل کرده است، بلکه محتواى آن، گزارشاتى است منسوب به چند تن از پيروان آن حضرت.
و علاوه بر تجويز شرب خمر، ساختن آنرا بعنوان معجزه عيسى قلمداد مى‌کند(٧).
در يک جمله، وحيهاى نازل شده بر اين دو پيامبر بزرگوار، تحريف شده و نمى‌تواند نقش خود را در هدايت مردم، ايفاء کند.
و اما اينکه چرا و چگونه اين تحريفها و دستبردها انجام گرفته، داستانهاى مفصّلى دارد که در اينجا مجال بيان آنها نيست(٨).
بارى، در ششمين سده بعد از ميلاد مسيح (عليه السلام) در حالى که سراسر جهان را تيرگيهاى جهل و ظلم، فرا گرفته بود و مشعلهاى هدايت الهى در همه سرزمينها به خاموشى
__________________
١. ر. ک: تورات، سفر پيدايش، باب سوم، شماره ٨-١٢.
٢. ر. ک: تورات، سفر پيدايش، باب ششم، شماره ٦.
٣. ر. ک: تورات، سفر پيدايش، باب ٣٢، شماره ٢٤-٣٢.
٤. ر. ک: عهد قديم، کتاب دوم سموئيل، باب ١١.
٥. ر. ک: تورات، سفر پيدايش، باب ١٩، شماره ٣٠-٣٨.
٦. ر. ک: تورات، سفر تثنيه، باب ٣٤.
٧. ر. ک: انجيل يوحنّا، باب دوم.
٨. ر. ک: اظهار الحق، نوشته رحمة الله هندى، الهدى الى دين المصطفى، از علامه بلاغى، راه سعادت از علامه شعرانى.
