پيامبران اولوالعزم
در قرآن کريم، گروهى از پيامبران خدا بعنوان «اولوالعزم» معرفى شده اند(١) ولى ويژگيهاى آنان مشخص نشده است. و به حسب آنچه از روايات اهل بيت (عليهم الصلوة و السلام) بدست مىآيد پيامبران اولوالعزم پنج نفر بودهاند به اين ترتيب: حضرت نوح، حضرت ابراهيم، حضرت موسى، حضرت عيسى و حضرت محمد بن عبدالله (عليهم الصلاة و السلام)(٢). و ويژگى ايشان علاوه بر صبر و استقامت ممتاز که در قرآن کريم نيز به آن، اشاره شده اين بوده که هر کدام از ايشان کتاب و شريعت مستقلى داشتهاند و پيامبران معاصر يا متأخر، از شريعت آنان تبعيّت مىکردهاند تا هنگامى که يکى ديگر از پيامبران اولوالعزم، مبعوث به رسالت مىشد و کتاب و شريعت جديدى مىآورد.
ضمناً روشن شد که اجتماع دو پيامبر در زمان واحد، ممکن است چنانکه حضرت لوط، معاصر حضرت ابراهيم (عليهما السلام) بود و حضرت هارون با حضرت موسى (عليهما السلام) به پيامبرى رسيد و حضرت يحيى در زمان حضرت عيسى (عليهما السلام) مىزيست.
چند نکته
در پايان اين درس به چند نکته پيرامون مسأله نبوت فهرست وار اشاره مىکنيم:
الف- پيامبران خدا يکديگر را تصديق مىکردهاند و به آمدن پيامبرى بشارت مىداده اند(٣). بنابراين، اگر کسى ادعاى نبوت کرد و پيامبران پيشين يا معاصر را تکذيب نمود دروغگو خواهد بود.
ب- پيامبران خدا اجر و مزدى بر انجام وظايف پيامبرى، از مردم نمىخواستند(٤) و تنها
__________________
١. ر. ک: سوره احقاف: آيه ٣٥.
٢. ر. ک: بحارالانوار، ج ١١، ص ٣٣-٣٤، و معلم النبوة: ص ١١٣.
٣. ر. ک: سوره آل عمران، آيه ٨١.
٤. ر. ک: سوره انعام: آيه ٩٠، سوره يس: آيه ٢١، سوره طور: آيه ٤٠، سوره قلم: آيه ٤٦، سوره يونس: آيه ٧٢، سوره هود: آيه ٢٩، ٥١، سوره فرقان: آيه ٥٧، سوره شعراء: آيه ١٠٩، ١٢٧، ١٤٥، ١٦٤، ١٨٠، سوره يوسف: آيه ١٠٤.