درس هجدهم

نبوت عامه (بخش چهارم)

عصمت پيامبران

يکی از مهمترين ويژگيهای انبياء، معصوم بودن آنهاست، عصمت در لغت به معنای منع، حفظ، جلوگيری و پيشگيری از ناملايمات است و در مباحث عقيدتی وقتی عصمت انبياء و يا امامان مطرح می شود يعنی مصونيت آنها از گناه و مصونيت آنها از خطا و اشتباه، بنابراين انبيا و امامان نه گناه می کنند و نه فکر گناه و هيچگاه از آنها اشتباه سر نمی زند.

سوال: چرا انبياء بايد معصوم باشند و از خطا و اشتباه معصوم باشند؟

ج ١ ـ هدف از بعثت انبياء تربيت و راهنمايی انسانهاست و معلوم می باشد که در تربيت عمل مربی بيش از گفتار و راهنمائيهای او موثر است پس اگر مربی خودش گرفتار گناه و آلودگيها شود چگونه می تواند ديگران را بر حذر دارد.

ج ٢ ـ انبياء که مربيان واقعی بشر هستند بايد مورد اعتماد و پذيرش مردم باشند و به قول مرحوم سیدمرتضی، کسيکه درباره او احتمال

۲۳۷۱