تفکر در ذات ممنوع
بعد از بيان مختصری که درباره صفات داشتيم بايد بدانيم صفات خداوند عين ذات اوست بنابراين نه درباره ذات و نه درباره صفات خداوند نبايد هيچ تفکری داشته باشيم زيرا موجب تحير و سرگردانی است و فقط در مخلوقات فکر کنيم.
قال ابوجعفر عليه‌السلام: تَكَلَّمُوا فِي خَلْقِ اللَّهِ وَ لَا تَكَلَّمُوا فِي اللَّهِ فَإِنَّ الْكَلَامَ فِي اللَّهِ لَا يَزِيدُ إِلَّا تَحَيُّراً «امام باقر عليه‌السلام فرمود: در آفرينش خدا تکلم کنيد و در خدا تکلم نکنيد زيرا تکلم در خدا زياد نمی کند مگر تحير صاحبش را».
مرحوم علامه مجلسی و ديگران گفته اند منظور منع تفکر و تکلم در ذات و صفات خداوند و در کيفيت است.
و قال عليه‌السلام: إِيَّاكُمْ وَ التَّفَكُّرَ فِي اللَّهِ وَ لَكِنْ إِذَا أَرَدْتُمْ أَنْ تَنْظُرُوا إِلَى عَظَمَتِهِ فَانْظُرُوا إِلَى عَظِيمِ خَلْقِه «و فرمود بر حذر باشيد از تفکر در خداوند و لکن هر وقت خواستيد عظمتش را بنگريد به بزرگی جهان خلقت بنگريد».(١)
تمرين
١ ـ نشانه های قدرت خداوند چيست؟
٢ ـ قديم و ابدی، متکلم و صادق را معنی کنيد؟
٣ ـ چرا تفکر در ذات خداوند ممنوع است؟
__________________
(١) اصول کافي، باب نهی از کلام در کيفيت، حديث ١ و ٧.
