ائمه طاهرين علیهمالسلام و همه به يک معنی اشاره دارد که همان طريق سعادت و رستگاری است و مراد از عبور از اين صراط تحصيل عقايد حقه (از معرفت خداوند و صفات او و معرفت انبياء و ائمه علیهمالسلام و ساير اعتقادات) و عمل به وظايف دينی و تحصيل اخلاق حميده است، معلوم است که اين صراط از مو باريکتر و از شمشير برنده تر می باشد و هر کس با دقت و توجه سير کرد از صراط آخرت می گذرد.
صراط آخرت عبارت است از جسر و پلی که روی جهنم کشيده شده است و آخر اين پل بهشت برين می باش و هر کس آنرا به سلامت طی کند به سعادت ابدی رسيده و در بهشت جاودان مستقر می گردد و هر کس نتواند بگذرد در آتش دوزخ سقوط کرده و معذب خواهد بود.
وَإِن مِنكُم إِلّا وارِدُها كانَ عَلىٰ رَبِّكَ حَتمًا مَقضِيًّا * ثُمَّ نُنَجِّي الَّذينَ اتَّقَوا وَنَذَرُ الظّالِمينَ فيها جِثِيًّا (و هيچ يک از شما نيست مگر اينکه وارد دوزخ می شود اين امر از طرف پروردگار تو حتمی است سپس پرهيزکاران را نجات می دهيم و ستمکاران را به حال ذلت و زبونی در آن رها می کنيم). (١) ذيل آيه مذکور حديثی از پيغمبر اکرم صلىاللهعليهوآلهوسلم نقل شده که فرمودند: بعضی مانند برق از صراط عبور می کنند و بعضی چون باد و گروهی مانند اسب و گروهی مانند کسی که در حال دويدن است و بعضی مانند راه رفتن انسان و اين بستگی به اعمال هر کدام دارد و جابر بن عبدالله انصاری می گويد: از رسول خدا صلىاللهعليهوآلهوسلم شنيدم که فرمودند: هيچ نيکوکار و يا فاجری نيست مگر اينکه داخل دوزخ می شود اما برای مومنين سرد و سالم است همينطور که آتش برای ابراهيم عليهالسلام بود سپس متقين نجات پيدا می کنند و ستمکاران در آتش می افتند. (٢)
__________________
(١) سوره مريم، آيه ٧٢.
(٢) تفسير نور الثقلين، جلد ٣، صفحه ٣٥٣.