برهان عدالت و مساله قيامت

معاد و عدالت خداوند: مردم در برابر دستورات خداوند دو دسته اند: گروهی مطيع و فرمانبردار و گروهی عاصی و گنه کار. و همين طور مردم نسبت به يکديگر گروهی ظالم و ستمگر و گروهی مظلوم و تحت آزارها و شکنجه ها هستند و از نظر زندگی هم عده ای از هر راه شده عمری را در رفاه و آسايش بسر می برند وعده ای در مقابل، يک عمر در فقر و سختی و محروميت می باشند، عدالت پروردگار اقتضا می کند که پس از اين جهان قيامتی باشد و حساب و جزائی بوده باشد که به همه اين برنامه ها رسيدگی شود.

أَم حَسِبَ الَّذينَ اجتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَن نَجعَلَهُم كَالَّذينَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ سَواءً مَحياهُم وَمَماتُهُم ساءَ ما يَحكُمونَ * وَخَلَقَ اللَّـهُ السَّماواتِ وَالأَرضَ بِالحَقِّ وَلِتُجزىٰ كُلُّ نَفسٍ بِما كَسَبَت وَهُم لا يُظلَمونَ (آيا کسانی که مرتکب گناه شدند گمان می کنند که ما آنها را همچون کسانی که ايمان آورده و عمل صالح انجام دادند قرار می دهيم که حيات و مرگشان يکسان باشد؟! چه بد داوری می کنند و خداوند آسمانها و زمين را بحق آفريده است تا هر کس در برابر اعمالی که انجام داده است جزاء داده شود و به آنها ستمی نخواهد شد) . (١)

أَفَمَن كانَ مُؤمِنًا كَمَن كانَ فاسِقًا لا يَستَوونَ (آيا کسی که مومن است با فاسق يکسان است مسلما مساوی نيستند). (٢)

أَفَنَجعَلُ المُسلِمينَ كَالمُجرِمينَ * ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيا مومنان را همچون

__________________

(١) سوره جائيه، آيه ٢٢ ـ ٢١.

(٢) سوره سجده، آيه ١٨.